MISSION_5

376 52 29
                                    

Zawgyi

လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္တယ္လုိ႕ ဆုိလာျပန္ေသာေကာင္ေလးေျကာင့္ ကားကုိ ရပ္ထားခဲ႕လိုက္ျပီး ဟန္ျမစ္တေလွ်ာက္ ေကာင္ေလးနဲ႕အတူ လုိက္ေပးရသည္။

ျမစ္ကုိျဖတ္တုိက္လာတဲ႕ သန္႕ရွင္းတဲ႕ေလကုိ တရႈိက္ရႈသြင္းလုိက္ေတာ့ စိတ္ေပ့ါပါးျကည္လင္လာသည္။ဟန္ျမစ္ျကီးက ေရႊေရာင္မ်ားတေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ထေနကာ လွပေနသည္။အမွန္တုိင္းေျပာရင္ ေကာင္ေလးေျကာင့္မုိ႕ ဟန္ျမစ္ရဲ႕အလွအပကုိ ေသခ်ာခံစားမိခဲ႕တာ။သူ႕ဘဝသက္တမ္းတေလွ်ာက္လုံး ေသနတ္ပစ္ရင္း လူသတ္ရင္းႏွင့္သာအခ်ိန္ကုန္ခဲ႕တယ္။ေကာင္ေလးနဲ႕အတူတူ ေႏွးေႏွးေလးလမ္းေလွ်ာက္ေနရလုိ႕လားပဲ။ေျပာမျပတတ္တဲ႕ဝန္ထုပ္ဝန္ပုိးမ်ားက ေလႏွင့္ လႊင့္စင္ထြက္ကုန္တယ္။ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေကာင္ေလးရယ္။မင္းေျကာင့္ လန္းဆန္းျခင္းရဲ႕အဓိပၸာယ္ကုိ ေသခ်ာသိခဲ႕ရလုိ႕။

ပုခုံးခ်င္းယွဥ္လွ်င္ပင္ သူ႕ထက္နိမ့္ေနတဲ႕ေကာင္ေလးက ျမစ္ကုိေဘးေစာင္းေလးျကည့္ေနသည္။သူလည္းအစက ထူးျခားတာဘာမွမရွိတဲ႕ဟန္ျမစ္ကုိျကည့္ေနခဲ႕တာ။ေနာက္ေတာ့ ျမင္ကြင္းအလယ္မွာ ေခါင္းလုံးလုံးေလးဝင္လာေတာ့ အျကည့္ေတြကေကာင္ေလးဆီပဲ ရာနႈန္းျပည့္ေရာက္သြားသည္။ေနာက္ထပ္ ထပ္ျပီးျကိဳေတာင္းပန္ထားခ်င္ပါတယ္။ကုိယ္မင္းအေပၚ ေကာက္က်စ္မႈေတြနဲ႕ထပ္ျပီးအုပ္ဖုံးရဦးမယ္။ကုိယ့္ပန္းတုိင္က MISSION ျပီးေျမာက္ဖုိ႕။ကုိယ္မယုံျကည္ထားတဲ႕အရာတခုအတြက္နဲ႕ ပန္းဝင္ခါနီးက်မွလမ္းေတြမလဲြမွားခ်င္ဘူး။

"ဟုိ......ကြ်န္ေတာ့္ကုိအခုလုိ အျပင္ေခၚလာေပးလုိ႕ေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္...papaကုိျပန္တုိင္မယ္လုိ႕ေတာင္ထင္တာ ဟီး"

ေဘးသုိ႕ေဖာင္းထြက္ေနတဲ႕ ပါးဥဥေလးကုိျမင္ရသေလာက္ မ်က္ေတာင္မခတ္ျကည့္ေနခ်ိန္မွာပင္ ဆတ္ခနဲလွည့္လာတာေျကာင့္ တြန္႔ခနဲျဖစ္သြားမိသည္။သူျကည့္မိတာ မသိသာေအာင္ အမူအယာထိန္းကာဖရုိဖရဲျဖစ္ေနေပမဲ႕ ေကာင္ေလးက ျငင္ျငင္သာသာေလးေျပာျပီး ရယ္ျပေနသည္။

"ရပါတယ္ မင္းကုိယ့္ေျကာင့္ေက်ာင္းကုိတန္းတန္းမတ္မတ္မေရာက္နုိင္လုိ႕ အေလ်ာ္အစားေပးတယ္လုိ႕ပဲသေဘာထားပါ...ေအာ္ ဒါနဲ႔ေလ ဒီေန႔ကိစၥမင္းအေဖကုိ ျပန္မေျပာပါနဲ႕လား...အာ ကုိယ္ေမ့ေနတာပဲ မင္းကကုိယ့္ကုိအလုပ္ထုတ္ခ်င္ေနတာေနာ္ ...က်ိန္းေသျပန္တုိင္ေျပာမွာဟုတ္တယ္မလား"

MISSION{VMIN}Where stories live. Discover now