BLACKOUT( Kitap Oluyor)

38

Herkese selammmm!

O kadar uzun zaman oldu ki... Neredeyse 1 ay olacak spoiler olan bölümü saymazsam. 

Yazmak istedim ama bir türlü bunu yapamadım. 

27 Ocakta 1. Yılımıza girdik. Ben dilerdim ki herkes bir iki cümle yazsın ama çoğu kişi takip etmediği için görmedi bile. Bu durum beni biraz üzdü. Düşündürttü. Ben hepinizle iletişim halinde olmak isterim ama gelin görün ki panoya yazmak yerine yazdıklarımı bile görmüyorsunuz. 

Panodan haber veriyorum ama görmüyorsunuz. Görseniz de bir şey yazmıyorsunuz. Ancak bölüm sorduğumda tepki alabiliyorum. Ona da ilgi göstermeniz güzel ama diğer türlü de biraz üzücü oluyor.

En azından burayı görün ve birkaç cümle yazın.

Gizli Saklı okurken neler hissettiniz?

Bu kitap size bir şeyler kattı mı?

Beni unutmayın arada hatırlayın bir iki cümle yazmayı unutmayın olur mu?  

Ben de yazmaya küsmeyeyim.

Ki üst üste bölüm yazdığımı da gördünüz daha önceden.

500 OYU GEÇMİŞİZ ÇOK MUTLU OLDUM. YORUM OLARAK DA BUNU YAPABİLİRSİNİZ.

Hadi bu bölüm hemencecik 500 oy ve yorum gelsin ben de size yeni bölümü yazmaya başlayayım.

İmkansız değil.

Herkesi yorumlara bekliyorum. Sakın kısa falan demeyin dediğim gibi yazamadım uzun süre.

BU KISMI OKUMADAN GEÇMEYİN!

Bugün doğum günü olanların doğum günü kutlu olsun!

Keyifli okumalar!

Tuğrul park yerinde yürürken kafasında bin bir düşünce dolaşıyordu. Bu numara olarak yaptığı son uçuşu olabilirdi. Kontrol uçuşunu dörtlü kol lideri Selçuk Yüzbaşı kabul edip geçtiğini söylediğinde o artık ikili kol lideri olacaktı. Kariyerindeki bir üst aşamaya geçecekti. Bir kilometre taşı sayılabilirdi çünkü artık ona eğitmesi için bir pilot verilecekti tıpkı kendinin Selçuk Yüzbaşının liderliğinde aldığı eğitim gibi. Sorumluluğu artacak daha da çalışması gerekecekti. Bir pilotun sorumluluğunu almak kolay değildi.

Serdar ile birlikte liderlik konusunda birbirlerine takılmaları aklına gelince yüzünde tatsız bir gülümseme belirdi. Eğer burada olsaydı birkaç hafta önce ilk lider olan kişi o olacaktı. Bunu düşünmek Tuğrul'un göğsüne saplanan bir bıçaktan farksız değildi. Canı halen acıyordu ama artık baş etmeye de çalışıyordu. Geçen günlerin ona öğrettiği tek şey artık kabul etmesiydi.

Şu an içinde heyecan yoktu. Sanki rutin bir uçuşa çıkıyormuş gibi hissediyordu. En son çıktığı önemli kontrol uçuşunda hiç böyle değildi oysaki. Çok heyecanlıydı, bir hata yapmaktan dolayı korkuyordu. Serdar ile o gece kaç kez tekrar yaptıklarını bilmiyordu. İkisi birincilik için bir rekabetin içinde değillerdi. Kim birinci olsa diğeri bundan dolayı mutlu olacaktı zaten. Uçaklarına binmeden önce birbirlerine şans dilemişlerdi. Tuğrul bugün şansa ihtiyacı var mıydı bilmiyordu.

"Hazır mısın?" dedi Selçuk Yüzbaşı yanına gelip. Başını salladı hemen onu onaylayarak.

"Hadi göreyim seni!" Lideri omzuna vurdu ve sonra kendi uçağının kontrollerini yapmak için yanından ayrıldı. Tuğrul kendini toparlamak adına derin bir nefes alıp silkinmek istedi. Hemen harekete geçip harici kontrollerine başladı. Jetin sandalyesine oturup bağlantılarını yaptı ve konsantre olmaya başladı. Dışarı ile ilgili tüm düşünceleri kafasından atmaya çalıştı her uçuştan önce yaptığı gibi. Hikmet gelip onu kontrol etti ve inmeden önce ona başarılar diledi. Tuğrul onun yönlendirmelerine dikkat ederek park yerinden ayrıldı. Her şey çalıştığı şekilde ilerlemişti. Bu uçuştan önce belirli uçuş saatini doldurduğu için liderlik eğitimine alınmıştı ve o eğitimde sık sık filo komutanı olan Yarbayıyla uçuşlara çıkmıştı. Yarbayı bu son uçuşun Selçuk Yüzbaşı ile olmasını istemişti ve biraz sonra inişi gerçekleştirdiğinde bu eğitim son bulacaktı. Başarılı olduğunu düşünüyordu. Hata yapmamıştı ve liderinin bazı tuzaklarına da düşmemişti. İnişi gerçekleştirdi ve uçağından indiğinde liderinin de inmesini bekledi. Garipti ama içinde yine heyecan yoktu. Bakım hangarından çıkıp onlara bakan teknisyenleri gördü ve sonra Yarbayı dikkatini çekti.