Περιγραφή στο 1ο κεφάλαιο
⚠️Προσοχή η αντιγραφή της ιστορίας απαγορεύεται αυστηρά ⚠️
Κάθε ομοιότητα με άλλες ιστορίες είναι απλά σύμπτωση γιατί όπως όλοι σας και γω διαβάζω wattpad και μπορεί κάποιες φράσεις να μοιάζουν.
🔞Η ιστορία μπορεί να περιέχ...
Ζ- summer camp? Δεν πρόκειται να πάω σε κάποια ηλίθια κατασκήνωση μόνο και μόνο γιατί εσείς κερδίσατε μια κρουαζιέρα για τρία άτομα στις Μπαχάμες και αντί να πάρετε εμένα μαζί σας και να αφήσετε τη Σία στη γιαγιά, θα πάρετε αυτή μαζί σας! Και μην ξεχνάμε ότι ο λόγος που θα πάω σε αυτήν την κατασκήνωση αντί να πάω να μείνω με τη γιαγιά είναι επειδή αυτή δεν θέλει να με βλέπει γιατί απλά έκανα ένα μικρό τατουάζ και δύο πιρσινγκ! φώναξα μέσα στα νεύρα μου αφού έμαθα τα νέα.
Μ- μα βρε κοριτσάκι μου η Σία είναι μικρή και φοβάται να μείνει ένα μήνα με τη γιαγιά, συν το ότι η κατασκήνωση θα είναι τέλεια για σένα "χωρίς γονείς", ενώ αν ερχόσουν μαζί μας θα είμασταν συνέχεια πάνω από το κεφάλι σου...
Ζ- μαμά άστο καλά παράτα μας! Σταμάτα να ψάχνεις δικαιολογίες, πάω να φτιάξω τη βαλίτσα μου. Αφού έτσι κι αλλιώς δεν έχω επιλογή... είπα καθώς ανέβαινα τις σκάλες.
Μπήκα στο δωμάτιο μου κοπανώντας την πόρτα πίσω μου, πέταξα την μεγάλη μου βαλίτσα πάνω στο κρεβάτι και άρχισα να τη γεμίζω με ρούχα. Πόσο χάλια μπορούσε να είναι?
~
Το άλλο πρωί ξύπνησα ξέροντας ότι θα πρέπει να περάσω όλο τον Ιούλιο σε μια κατασκήνωση που δν ξέρω με ανθρώπους που δεν ξέρω. Ξεκινώντας από ΣΉΜΕΡΑ! ☹️
Αποφάσισα όμως πως αφού είναι να το κάνω θα το κάνω σωστά! Οπότε αφού έλεγξα ότι έχω όλα μου τα πράγματα στις βαλίτσες/τσάντες μου ξεκίνησα για την στάση του λεωφορείου. ΜΟΝΗ μου φυσικά, αφού οι άλλοι έφυγαν για Μπαχάμες αξημέρωτα... Δεν αφήνεις κοτζάμ Μπαχάμες να περιμένουν......
Ενιγουεϊ πήρα το λεωφορείο της γραμμής ως την κοντινότερη στάση που υπήρχε (η οποία ήταν 2 χιλιόμετρα μακριά...) και το πήρα με τα πόδια μέχρι που έφτασα σε μια μεγάλη καγκελόπορτα
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
(η κατασκήνωση υπάρχει λέγεται "το ξένοιαστο μελίσσι" και είναι και πολύ ωραία πηγαίνω κάθε χρόνο)
Έδωσα τα στοιχεία μου στους φυλακές και με άφησαν να μπω δίνοντας μου οδηγίες για το αρχηγείο από το οποίο θα μπορούσα να πάρω πληροφορίες για την κοινότητα και το σπιτάκι που θα έμενα. Στο αρχηγείο γνώρισα τον "αρχηγό" της κατασκήνωσης ο οποίος μου είπε ότι θα ήμουν στη 9η κοινότητα στο β σπιτάκι και μου έδωσε ένα χάρτη της κατασκήνωσης που έλεγε αναλυτικά που είναι κάθε κοινότητα. Όταν έφτασα στην κοινότητα γνώρισα την κοινοταρχισα την κ Δήμητρα και την ομαδαρχισα μου την κ Τζίνα. Τακτοποίησα τα πράγματα μου και πήγα μια βόλτα.
Όπως περπατούσα μου ήρθε ένα μήνυμα από ένα αγόρι στο σχολείο μου τον Στάθη, με ρώταγε αν θέλω να πάμε καμιά βόλτα αλλά του είπα πως είμαι κατασκήνωση.... Περίμενα τον Στάθη να μου ζητήσει να βγούμε 2 μήνες τώρα, και αυτή μάλλον ήταν η τελευταία μου ευκαιρία και την έχασα...
Γαμω την ηλιθια κατασκήνωση μου μέσα, Γαμω την κρουαζιέρα στις Μπαχάμες Γαμω τα πάντα!
Εκεί που περπατούσα βρίζοντας τις παναγιες, τους αγίους, τα σόγια τους, το δικό μου σόι και γενικά τα πάντα παρατήρησα ένα αγόρι να στέκεται μπροστά μου και να με κοιτάει σα χάνος.
Τότε κατάλαβα πως όλα αυτά τα έλεγα δυνατά - και τι δυνατά φώναζα η γυναίκα - και όχι από μέσα μου....
. . . . . . . .
Μικρό κεφάλαιο το ξέρω απλά είναι η πρώτη ιστορία που γράφω και θα ήθελα να μου πείτε στα σχόλια αν σας αρέσει για να ξέρω αν είναι να την συνεχίσω. Μπορείτε επίσης να μου γράψετε σχόλια με παρατηρήσεις για την ιστορία και για το πως θα μπορούσα να την κάνω καλύτερη.
Ευχαριστώ που διαβάσατε μέχρι εδώ ελπίζω να σας άρεσε❤️🥰 αν σας άρεσε πατήστε κι το αστεράκι και αφήστε και κάνα σχόλια 🌟&💬.
