Summer Camp

5ο Κεφάλαιο

Αγόρι(μάλλον ο Γιώργος) - Ατζ ξέρω ότι είσαι εσύ...λέει αγανακτισμένα και γυρίζει προς εμάς. Καλέ κάτσε, αυτός δεν είναι ο Γιώργος...μοιάζει από πίσω γιατί έχουν το ίδιο κούρεμα και ύψος αλλά δεν είναι αυτός. Η καρδιά μου πήγε στη θέση της. Δεν ξέρω γιατί αγχώθηκα, δεν έχω τίποτα με τον άνθρωπο ούτε καλά καλά τον ξέρω...

Αλλά σου αρέσει...

Σκάσε εσύ!

Παραδέξου το!

ΟΧΙ! Μα καλά δεν μπορείς να πας πάλι πίσω στην γωνία σου και να μην μιλάς?

Ότι μπορώ δεν πάει να πει ότι θα το κάνω...

Θα το κάνεις γιατί το λέω ΕΓΩ!

Καλά ντε μην εξάπτεσαι πωωωω...

Τώρα που τελείωσε η μικρή αυτή συζήτηση με την συνείδηση μου πάμε πίσω στην πραγματικότητα.

Αγόρι-Άτζουγια μου, πόσο μεγάλωσες. Λέει το αγόρι παίρνοντας την Ατζ στην αγκαλιά του κάνοντάς την σβούρες.

Α- Μιμίκο μου, μου έλειψες τοοοοοσο πολύ... λέει η Ατζ και σφίγγει τον Μιμίκο (?) στην αγκαλιά της.

Μ(?) - Καλά ντε θα με πνίξεις, λέει καθώς την άφησε στο έδαφος. Και μένα μου έλειψες, και μη με λες Μιμίκο Μάνο με λένε. Κορίτσια τι μου κάνετε?ρωτάει προχωρώντας προς το μέρος των κοριτσιών.

Κ-Μία χαρά Μάνο, εσύ? λέει αγκαλιάζοντας τον Μάνο.

Μ(Μάνος) - καλά και γω, λέει διακόπτοντας την αγκαλιά τους. Εσύ Λιζ τι μου κάνεις? Σου έλειψα? λέει με ένα πονηρό αλλά και αθώο βλέμμα καθώς προχωράει προς το μέρος της.

Λ- καλά... λέει με έναν αναστεναγμό.

Ο Μάνος την αγκαλιάζει συμπονετικά και της ψιθυρίζει κάτι στο αφτί.

Μ- και ποια είσαι εσύ? ρωτάει κοιτάζοντας με περιμένοντας για την απάντηση μου.

Ζ-Ζωή χάρηκα, λέω καθώς κάνουμε χειραψία.

Α- Η Ζωή είναι καινούργια και της δείχνουμε την κατασκήνωση, γι αυτό σου είπα να μας συναντήσεις εδώ, θέλω να μας συνοδεύσεις στην κοινότητα σου ώστε αν μας δει κανείς να πούμε πως ήρθαμε να δούμε εσένα.

Μ- άλλο που ήρθατε να πάρετε μάτι τα παιδιά που παίζουν ποδόσφαιρο στο μικρό γηπεδάκι χωρίς μπλούζες... λέει περιπαικτικά.

Α- αγόρια - χωρίς μπλούζες - ποδόσφαιρο? Εγώ - πρέπει - να - φύγω... τραυλίζει η Ατζ τρέχοντα προς την κατεύθυνση από όπου ήρθε ο ξάδερφος της.