Son Nefesim...

promo

iki krallıktan oluşan küçük bir  gezegende yaşardık...

noalar birbirini severdi... 

Ama neden olduğu bilinmeyen bir savaş çıktı iki kralın arasında... 

gözlerimin önünde birer birer can verdi kardeşlerim, babam ve annem... 

 Ve en son ise aşık olduğum noa... Neonberth Beni öldürmek istedi ama yapamadı... 

"Seni öldüremem... Seni seviyorum ben Elenoabeth!"

durdu ve bana baktı... Gözlerinin içine bakamıyordum... kızıl gözleri gözyaşı ile kaplanmıştı.... 

"Özür dilerim Elenoabeth!"

Gözlerimin önünde kendi canına kıydı... Ben ise bu acıya daha fazla dayanamadım... onun kılıcı ile kendi canıma son verdim... 

 ilk ve son defa ona onu sevdiğimi söylerken gözyaşlarım süzülüyordu yanaklarımdan...

 dudakları benim gözyaşlarım ve kanımla ıslanmıştı... 

ayakta durabildiğim kadar durdum ve son defa öptüm dudaklarından... 

Daha sonra gözlerimi açtığımda nerede olduğumu bilmiyordum... 

Çevremdeki insanların ne konuştuğunu anlamaya çalışıyordum... 

Ama ne dediklerini anlayamıyordum...

Ayağa kalkamıyor, konuşamıyordum... 

Bana ne olmuştu?..

 Neden kıpırdayamıyordum?.. 

o an fark ettim ki... minik bir bebektim ben... 

bedenim farklıydı...saç rengim beyaz olmuştu... 

sadece gözlerim aynıydı...

bu bir noa bedeni değildi... 

Ben bir noa ruhuydum ama...

Bedenim ne olduğunu bilmediğim bir şeye dönüşmüştü...