KABANATA 26

119 4 0
                                    

WARNING: Did not proof read this chapter. Whatever errors are present.

Keep moving love!

KABANATA 26

MEMORIES

Dreams coming true, holding it with your hands are the fruit of hard work and determination. Having all of it in reality, achieving it with all the sweats and blood you poured is the greatest gift we all deserve. And the least thing we want for it is to fall.

With everything we gave just to have and hold it, we don't want it to just fall, shattered and break... right in front of us. That's heartbreaking... That's unacceptable...

It is just so unacceptable... It is so unfair that the hard work I exerted would actually result to nothing. It is so unfair that everything I work hard for just to have my ultimate dream will nothing but a trash now. That my skills are questioned just because of these issues, just because people think I don't deserve it!

It is so unfair!

"I-I am just having a nightmare, right? Wake me up. This is all a nightmare! Di ba Mommy?! Daddy! Wake me up!" I weep as I clutched my chest so I can breathe properly. "H-Hindi totoo 'di ba?! Hindi totoo!"

Humagulhol na ako. Hindi ko kaya iyong huling nabasa ko. I can endure if everyone will condemn me because I am not an Ocampo or because I have the scandal. I can endure the pain if Ishmael denies me to the public. I can talk to him about this matter. I can endure all of that.

But this one... I can't... I can't...

"D-Duchess..." boses iyon ni Mommy. Nakaluhod na siya sa harapan ko at umiiyak na rin. Tumingin ako sa kaniya kahit malabo ang paningin. Hinawi niya ang hindi ko maapat na luha.

"M-Mommy di ba, hindi naman ito totoo? 'Di ba ay gawa-gawa lang ito ng media for a clout? M-Mommy... hindi ko kaya. Iyong pangarap ko, Mommy... Iyong pangarap ko..."

Niyakap niya ako, gaya kagabi, sobrang higpit. Pilit inaalis ang sakit. She's trying to take away all the pain by her warm and tight embrace. But the pain just can't go away. It will never fade away.

I failed, that's the truth. I fucking failed. Nabigo ko ang aking sarili, ang aking pamilya, ang aking mga kaibigan. Lahat sila ay nabigo ko. Hindi ko kaya ang pagkabigong ito.

"Mommy, kaya ko... Kaya kong harapin iyong tungkol sa hindi ko pagiging Ocampo. Iyong pang-aaway ko kay Criselda, kaya ko 'yong lusutan. I can explain everything and make people believe my words.... Iyong sex scandal, kaya kong patunayan na hindi ako iyon... Kaya ko iyong sakit sa pagtanggi ni Ishmael sa akin. Kaya ko, Mommy... Kaya ko..."

Mas lalo akong tumangis. Sa loob ng opisina ni Lolo kung nasaan ang lahat, walang ibang maririnig kundi ang sakit ng aking pagtangis.

"Pero ang mawala ang pangarap kong lumipad kasama ang paboritong kong bola..." suminghap ako. "M-Mommy... hindi ko kaya... Hindi ko iyon kakayanin Mommy..."

"It's okay, Duchess... It's okay, we're here. Shhh.... Hush now, baby. Mommy's here..." pag-alo ni Mommy ngunit alam kong hindi noon maiibsan ang sakit at pighati.

Ever since I dedicated my life into my passion and spread my wings to fly together with my favorite ball, failure has no room for me. I have set all the things, prioritize what should be prioritize so I can hold and chained the success in me.

Dala-dala ko ang ideyang iyon hanggang sa magkaroon ako ng pagkakataon na ipakita sa lahat na kaya kong lumipad nang walang tulong ng iba, lalo na ang aking pamilya. Dinala ko iyon sa pag-aakalang kaya ko at makakaya ko.

Alam kong mahirap naman talagang abutin ang lahat ng pangarap. Sa maraming pagkakataon, naranasan ko ring bumagsak. Bago ko narating ang gusto kong puntahan, lubak-lubak muna ang aking dinaanan. Lumipad ako pero nabasa ako ng ulan, bumigat ang aking pakpak kaya bumagsak sa putikan.

Completely (IN LOVE SERIES #3)Where stories live. Discover now