Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
--
"Uyanıyor"
Chan Felix'in kalın sesini duymuştu. Boğazının kuruluğuyla yutkunup gözlerini açıp beyaz odaya gözlerini alıştırdıktan sonra başına toplanan arkadaşlarına baktı.
"Su"
Jeongin hızla bir bardak su verirken Hyunjin Chan'ın yatakta doğrulmasına yardım etti ve sevgilisinin uzattığı bardağı alarak arkadaşına içmesi için yardım etti.
"Hyung, iyi misin?"
Felix endişeyle sorduğunda Chan bardağı Hyunjine bırakıp küçüğüne gülümsedi. "İyiyim Lix. Neden buradayım? "
"Bayıldınız birden, bizde ne olduğunu anlayamadık."
Chan ne olduğunu düşündü. En son konferanstalardı. Chris ve Min'in evini görmüşlerdi. Sonrası biraz karışık. Seungmin'in elini sıktığını hatırlıyor. Nefes alamadığını ve gözlerinin karardığını hatırlıyor..
"Bayıldınız dedin. Başka kim bayıldı?"
Felix iç çekti. "Seungmin"
"Nasıl? Neden?"
Chan korkarak sorduğunda Hyunjin elini Chan'ın omzuna koyarak sıktı. "Merak etme iyi, bir şeyi yok. Felix az önce geldi yanından"
"Ona ne oldu?"
"Bizde anlamadık ki hyung. Sen öyle bir anda nefes alamayınca çok korktu 'chan, chan' diye seslenip ağlamaya başladı. Sonra sen bayılınca da bir anda çığlık atıp 'chris!' dedi ve bayıldı.
Chan bir taraftan küçüğü için endişelenirken bir taraftan da bir şeylerden emindi. "Chris mi dedi?"
Felix sakince kafasıyla onayladı Chan'ı. Felixde şaşırmıştı. Seungmin, Min ve Chris'in hikayesinden etkilenmiş olmalıydı.
Chan, Hyunjinden destek alarak yataktan kalktı. "Hyung nereye?"
"Seungmin hangi odada? Yanına gidelim"
Felix itiraz edemezdi, biliyordu ki Chan asla onu dinlemez ve dediğini yapardı. "Peki gel"
Dördü de okuldaki revir odasından çıkarak hemen yan odaya girdiler. İçerdeki Jisung, Minho ve Changbin gelenlere baktı.
"Başkan sen iyi misin? Geldim yanına ama uyuyordun"
"İyiyim Changbin sağol. Seungmin hala uyanmadı mı?"
Changbin kafasını sağa sola salladı. "Ne oldu böyle size?"
Chan da kafasını sağa sola salladı. "İnan bende bilmiyorum Changbin ama bulacağım."
Chan elini Changbinin omzuna atıp gülümsedi ve uyuyan Seungminin yanına yaklaştığında Jisung oturduğu sandalyeden kalkarak Chan'a yer verdi. Chan ona da gülümseyip sandalyeye oturarak Seungminin soğuk ellerini tutuğunda Minho boğazını temizledi.
"Jisung bebeğim hadi biz çıkalım"
Changbin de kafasını aşağı yukarı salladı. "Aynen Felix bizde çıkalım"
"Ha? Nasıl?" Felix gözlerini büyüterek sorduğu soruyla Changbin güldü. "Diyorum ki hadi bizde, arkadaşlarında odadan çıkalım da ikisini baş başa bırakalım"
"Haa evet, evet çıkalım. Yani odadan evet"
Felix kızardığını hissedince hızlı adımlarla kendini dışarı attığında Changbin onun arkasından aptal aptal sırıtmaya başladı. Bunu gören çöpçatan Jisung da sırıtıyordu. :)
Hepsi teker teker odadan çıktığında Chan iç çekerek tuttuğu soğuk eli kaldırarak dudaklarına götürüp minik bir öpücük bıraktı. Seungmin uyanmaya başlıyordu ve mırıldanıyordu.
"Chris?"
Seungmin yavaş yavaş gözlerini açarken Chan kendine seslenilen isimle yutkundu. "Buradayım Seungmin. Aç gözlerini güzelim"
Seungmin gözlerini açtı ve Chana baktı. Konferans salonunda olanları hatırladı, Chan'ın gözlerinin önünde nefessiz kalışını hatırladı ve gözleri anında doldu. "Chan sen iyi misin?"
Chan kafasıyla onayladı küçüğünü "İyiyim merak etme. Asıl sen iyi misin? Su ister misin?"
Seungmin yatakta doğrulmaya çalıştığında Chan hemen ona otumasında yardım etti ve bir bardak su doldurarak içirdi. "İyisin değil mi?"
Seungmin kafasını sallayıp soğuk elini Chan'ın yanağına yerleştirdiğinde Chan hızlıca yanağında ki elin üzerine kendi elini koydu.
"Chan.. Sende hissediyor musun?"
Chan, Seungmin'in neyden bahsettiğini biliyordu ve sakince kafasını salladı. Seungmin gözünden akan bir damla yaşıyla Chan'ın gözlerine bakmaya devam etti. "Sence tesadüf mü?"
"Değil Seungmin, tesadüf değil. Biz birbirimizi seviyorduk.."
