My Buddy Lover

KABANATA 8

"Gusto ko lang malaman, Klein."

"You know what, don't need to know about their promise. It's their own."

It's their own. Oo nga naman.

"Pero bakit mo alam?" Tinaasan ko siya ng kilay.

"Secret." Ginulo niya ang buhok ko. "Just eat, Eyam."

Tulala na naman ako pauwi ng condo ko. Magiging hobby ko na ata ang tumulala pag mag Isa ako.

Naiisip Kong magluto pero naalala Kong di Pala ako marunong magluto.

"My life is boring! Ugh!" Sigaw ko.

Nagbibis ako. I need to learn how to cook, di ako pwedeng umasa lagi kay Rebyn, Kay Rebyn na Wala ngayon.

Huminga ako ng malalim bago pumasok sa bahay na minsan ko na ding naging tahanan.

"Oh my god ijha, you're here?" Sinalubong ako ng yakap ni  tita Vina, Rebyn's mom.

"Hi tita."

"What brought you here? Take a seat."

I wonder if alam Niya kung nasaan si Rebyn.

Tita had a restaurants and they had hotels and she's a good cooker. I want her to teach me.

"T-tita where's Rebyn?"

"I don't know ijha, nagpaalam siya saamin na may pupunatahan siya for a while. Di siya nagsabi kung saan."

"I-i see, nandito po ako para magpaturo kung paano magluto." Yumuko ako. It's embarrassing I am turning 20 pero di pa ako marunong magluto.

"Okay ijha, Wala din naman akong ginagawa. Come here, I'll teach you."

Hinila niya ako papuntang Kitchen. Kumakain si Reizia ng cake sa counter table with her coffee. Dreina was the youngest sister and only girl na kapatid ni Rebyn.

"Hi ate, wla si kuya dito." Ngiti Niya. Kailangan na talaga pag pupunta ako dito, e si Rebyn Ang sadya ko?

"I-i know, Zia."

"Zia, your ate Eyam is here Kasi magpapaturo siyang magluto."

"My god ate, Di ka marunong magluto?"

Umiling ako.

"Kaya nga magpapaturo Zia, and I know she'll be a good cooker."

Halos Araw Araw ako sa bahay ni tita para sa cooking session namin. Araw Araw akong busog at Araw Araw na naghihintay sakanya.

It's been a weeks pero wala parin siya. Kelan niya ba balak bumalik? Nakaka inip ng maghintay. Si Klein Ang lagi Kong nakakasama sa university Araw Araw. Lagi siyang may dalang pagkain namin at sa garden kami kakain.

"Tita, kelan Kaya uuwi si Rebyn?" Isang araw ay natanong ko si tita. Binitawan niya ang wire whisk na hawak niya.

"Hindi ko din alam ijha, pag umaalis Yun walang sinong may alam kung kelan siya babalik." Tumango ako at naglagay ng pastry sa pastry bag.

Cake Ang tinuturo ni tita saakin. Lagi lagi akong may nasisira sa gamit niya pero nakangiti padin siya pag ganun. Seems like she's happy kahit na may nasira ako. Buti ngayon at mukhang Wala akong masisira, nakakahiya na kase.

"Bakit Di mo siya tanungin kung kelan siya uuwi, ijha."

"Di niya po sinasagot tawag ko tita. Minsan naman out of coverage area."

"I see, don't worry babalik din Yun."

September 12 at saktong isang buwan na pagkawala ni Rebyn. Lagi akong naghihintay sa gate tuwing hapon hoping na nandun siya kahit na walang chance.