The Last Waltz

Chapter 49

                Pumutok ang balita na magkasama raw kaming dalawa ni Kirk na nag-vacation dito sa Cebu at rumored dating daw kami. May mga stolen pictures pa kaming dalawa na magkasama sa airport at kumakain sa restaurant ng VPark hotel na ina-upload ng isang netizin. Hindi ko sana ito malalaman kung hindi lang tumatawag sa akin si Jell patungkol dito.

                "Oweyn was enraged when he called me earlier, and he also said he'd call you on Skype as soon as possible," tarantang saad nito.

                "All right, I'll try to connect to the internet now." Pinatay ko na ang tawag at inabala ang sarili sa pag-set up ng laptop ko sa table. Nakaupo ako ngayon sa kulay purple na ottoman chair.

                I was in the middle of massaging the bridge of my nose when I heard a doorbell ring. I tried to recall kung mayroon ba akong ini-expect na visitor ngayon, pero wala akong maalala. Tumayo na lang ako at lumapit na sa may pinto.

                When I opened it, I was surprised to see Chan holding two brown paper bags of take-out food. Nakasuot na ito ngayon ng gray na v-neck t-shirt at seafarers, mukhang bagong ligo rin.

                I remembered making a promise to him to return before lunch, but I forgot about it. Sinilip ko ang wall clock at lalo akong nagulat nang nakitang 1 p.m. na pala. I couldn't even get my lunch.

                "Lunch?" Ipinakita niya sa akin ang mga dala niya.

                Crossing my arms, I examined him from head to toe. "Are you okay now?" nakakunot-noon'g tanong ko.

                Ngumiti muna siya bago sumagot. "I'm feeling a little better. I ordered food for the two of us."

                I gave him a slow nod bago tumabi. "I'm sorry I wasn't able to return to your unit. Mayroon lang akong ginagawa." Nilakihan ko na ng bukas ang pintuan para makapasok siya nang tuluyan saka ko sinarang muli ito.

                Hinanda naman ni Chan ang mga pagkain sa dining table. Nakita kong puro fast food iyon, mga bawal sa akin.

                "You go eat first. I have some errands to run," I told him bago ko binalikan ang ginagawa ko.

                Ramdam kong natigilan siya pero hindi ko na lang muling nilingon pa.

                I sat back on the couch, staring at the screen of my laptop, waiting for Oweyn's call. Habang wala pa ito, I busied myself muna sa pagba-basa ng mga nagkalat na fake news tungkol sa akin on the internet, mga links ito na sini-sent ni Jell sa akin. Mukhang iisa lang yata ng source ang mga ito, 'yong ibang mga pages din, mayroon'g mga idinagdag na mga story, na matagal na raw kaming mag-on ni Kirk, sa New York City pa lang daw. Napapailing na lang ako.

                I attempted to read both the positive and negative comments made about me mula sa post ng isang facebook page.

                Netizin 1:

                Gosh! They're made for each other!

                Netizin 2:

                Pabebe naman 'tong si Cassie! Hindi niya deserve ang title na supermodel.

                Netizin 3:

                For real? Gosh. These models were deserving of a role in the entertainment industry. Their names will undoubtedly make more noise.

                Netizin 4:

                Eww. In my opinion, Cassie isn't a good match for Kirk. She had been linked to a number of Hollywood men. All I want is for her career to fail.