"Geliyor!"
Rüzgar başını fısıltı gibi çıkan sesi zor duyulan kadına çevirdi. O tek kelime fısıltı halinde söylenmiş olsa bile kulaklarına ulaşır ulaşmaz bir çığlığa dönüşmüş, ve kafasının içinde yankılanmaya başlamıştı. Geliyor.
"Hadi. Gitmeliyiz."
Amelia ikinci bir defa konuştuğunda Rüzgar ağzında koyulaşmış tükürüğünü yutkunmaya çalıştı. Gitmeliydiler. Ama nereye? Hangi deliğe? O'ndan gerçekten de kaçabilirler miydi? Kaçabilseler de O kendilerini bulana kadar kaç gün dayanabilirlerdi?
"Rüzgar!"
Kadının aceleci sesi korku ve endişesini ele veriyordu. Korkmakta haklıydı da. Kara Cadı kesik nefesler eşliğinde yönünü ağır ağır az ilerisinde duran kadına çevirdi. Bembeyaz kesilmiş yüzündeki korkuyu gecenin karasının bile saklayamadığı kadının görüntüsü genç cadıyı sakinleştirmekte etkisizdi. Gelecek olan şeyin bilincinde olan birisi zaten nasıl sakinleşebilirdi ki?
"Gitmeliyiz."
Amelia daha çok kendini ikna etmek istermiş gibi çıkan çatlak bir sesle tekrar konuştuğunda sert bir rüzgar saçını bir kamçı gibi yüzüne savurmuş, hemen ardından gök yüzünün Kuzeydeki köşesinden gelen ikinci bir şimşeğin ışığıyla tüm orman tekrar kızıla boyanmıştı.
.
.
.
HİKAYENİN İLK YARISININ SONU
YOU ARE READING
KARA CADI (BxB)
FantasyÇoğunluk tarafından Kara Cadı olarak da bilinen, köylülerin korktuğu, İmparator Thorn'un kellesini kilolarca altınla ödüllendirdiği Korniard Oğlu Rüzgar Meptis'te kalan son cadı meclisinin en genç üyesidir. Hayatta her şeyin zor kullanarak elde edil...
