ispin / Yarı Texting

1.0

Hepinize keyifli okumalar dilerim.

*
*
*
*

Almila: İnsanları anlamıyorum, çok salaklar.

Almila: Bir şeyi yapma dediğimde neden gidip yapıyorlar ki?

İspin: Eskiden sen bana yapmamam gereken şeyleri söyleyince benim de yapasım gelirdi.

İspin: Sen bir şey söyleyince insanın garip bir şekilde tam tersini yapası geliyor.

Almila: Sağ ol şu an gerçekten çok yardımcı oldun.

İspin: Kim ne yaptı da sinirlendin bu kadar?

Almila: Bir arkadaşım yüzünden flörtüme küçük düştüm.

İspin: Arkadaşın nerede? Alnından öpeceğim.

Almila: Engellerim seni. Düşüncelerini kendine sakla.

İspin: Tamam, sustum.

İspin: Arkadaşlarını seviyor musun?

Almila: Şu an pek sevemiyorum kendilerini. Ama sizden daha iyi bir arkadaş olduklarını söyleyebilirim.

Almila: Senle konuşunca gidip alınlarından öpesim geliyor.

İspin: Çok mu sinir ediyorlar seni?

Almila: Evet. Beni sinir etmek çok hoşlarına gidiyormuş, öyle diyorlar.

Almila: Gerçekten beni sinir etmek bu kadar eğlenceli mi ya?

İspin: Sinirlendiğinde verdiğin tepkiler çok güzel.

Almila: Nasılmış tepkilerim?

İspin: Seni, sana anlatmayacağım Almila.

Almila: İyi, sana kalmadım zaten. Çok öğrenmek istesem gider arkadaşlarıma sorarım.

Almila: Hatta dur şimdi gidip sorayım cancağızlarıma.

İspin: Hani sinir oluyordun?

Almila: Senle konuşurken değerlerini anladım. Bu yüzden şimdi gidip onlara biraz sevgi göstereceğim. Saçlarını severim, hepsiyle şakalaşırım.

İspin: Eskiden bunları bize yapardın.

Almila: Hatırlatma pişmanlıklarımı bana.

İspin: Pişmanlık?

İspin: Gerçekten bize bunları yaptığın için pişman mısın?

Almila: Sevginin ne demek olduğunu bilmeyen insanlara sevgi göstermeye çalışmak hayatımın hatasıydı.

İspin: Sevginin ne demek olduğunu biliyorduk Aymira.

Almila: Sizin sevgi kavramınız başkalarının nefret kavramıyla aynı anlama geliyor.

İspin: Doğruyu yapmak ne zaman nefret etmek oldu?

Almila: Beni sevdiğinizi göstermek için mi deli hastanesine kapadınız?

İspin: Biz seni boşuna hastaneye kapamadık Aymira. Sen delirdin.

Almila: Ben delirmedim, ben hiçbir zaman deli olmadım.

İspin: Sen hepimizi öldürmek istedin Almila. Hepimizi zehirlemeye çalıştın.

Almila: Ben yapmadım. Ben ne olursa olsun sizi öldürmeye çalışmadım.

İspin: Sen yaptın Almila. Sen delirdin, sen iyi değildin.

İspin: Ama artık iyisin, iyileştin. Sen sadece yaşadığın şeyleri kaldıramadın ve tepki gösterdin.

Almila: Sus!

İspin: Bizden daha fazla kaçmana gerek yok, Aymira. Her şey geçmişte kaldı, kimse seni suçlamıyor. Sorun değil, bizden korkma. Hiçbirimiz seni suçlamıyor, seni yargılamıyoruz.

İspin: Artık evine geri dön.

Almila: Orası benim evim değil. Hiç olmadı. Siz benim ailem değilsiniz orası da evim değil. Sizden korkmuyorum, kaçmıyorum.

Almila: Ben sizden nefret ediyorum. Ben sizi tanıdığım ilk günden beri nefret ediyorum. Beni yargılayıp yargılamamanızda umurumda değil. Ben deli değilim, ben sizi öldürmeye de çalışmadım. Siz beni başınızdan atmak için deli hastanesine yatırdınız. Siz beni deli olduğuma inandırdınız.

Almila: Hepsi sizin suçunuz. Ben suçlu değilim.

İspin: Almila...

Almila: Sakın bir daha bana yazma. Bir daha sakın bana dokunmaya ya da uzanmaya çalışmayın. Siz benim ailem değilsiniz. Benim bir ailem yok. Ben ailemi daha çok küçükken kaybettim ve kazanmaya niyetim yok. Benden ve hayatımdan uzak durun.

Almila: Hepinizden nefret ediyorum, hepinizden.

İspin: Sevmenin ilk adımı nefret etmektir Almila...

Almila: Nefret, nefrettir ve ben size bunun gerçekliğini ve acısını göstereceğim.
(Gönderilmedi)

Almila: Sadece zaman...
(Gönderilmedi)

Düşüncelerinizi buraya bırakabilirsiniz.