My Genuinely Voice (COMPLETED)

CHAPTER 18: I Want To Be With You

“Y-YOU a-are h-here...”

Bulong ko sa aking sarili habang naka tingin sa kaniya na ngayo’y nasa harapan namin, hindi ko naman ma pigilan magulat dahil doon.

“W-What? lumipat pala siya?” narinig kong sabi ni, Ayyanna habang naka tingin pa rin kay, Laurent.

“Oh, he’s here,” Ivaylin, said habang nasa likuran ko.

Dahil sa bigla halos hindi na ako maka galaw sa kinauupuan ko, bakit gano’n bilis niya naka lipat ah

baka inasikaso niya na ’to ng matagal, para maka lipat agad siya.

“Okay. Listen up,” sabi ni, Ma’am Eñego mula sa harapan, “He intends to enroll in the singing class, he is a singer student from DSA Academy. He wants to come here to hone his singing abilities. Please be considerate to, Laurent, he is a good man, and I hope you'll be good to him,” she said, kaya tumango naman kami kay, Ma’am.

Tinuro naman ni, Ma’am Eñego si, Ivaylin, “You can seat next to, Ms. Ivaylin Cha, I hope you will enjoy your school year hear,” sabi ni, Ma’am Eñego kay, Laurent. Tumango naman si, Laurent at pumunta sa tabi ni, Ivaylin na isang bakanteng upuan.

Sinundan ko siya sa aking tingin hanggang sa naka upo siya sa tabi ni, Ivaylin.

Tumingin naman siya sa akin at binigyan ako ng pogi sign, kaya kumunot noo ko ron at iniripan siya.

Baka abnormal ’to.

Tinapik naman ako sa balikat ni, Ayyanna kaya lumingon ako sa kaniya.

Lumapit siya sa may tenga ko, “Hindi ba siya ’yung kapit bahay natin? siya ’yung anak nina tita, Sheyne?” bulong nito sa akin, kaya tumango ako.

“Oh, he’s handsome. Halatang makaka sama natin siya later sa music room,” she said.

Mamayang tanghali ay pupunta kami sa music room dahil parehas kami ni, Laurent ang bago rito. Kaya mamaya, pupunta kami roon to learn some nwe things about music.

Pinilit ko na lang mag focus dito sa klase namin ngayon habang nag tuturo si, Ma’am Eñego.

While she is discussing her new lesson, I can't seem to concentrate on what, Ma’am Eñego said. Because I can tell, Laurent was looking at me even though I'm right in front of him. Ramdam ko.

Kaya pinilit ko na lang makinig at isinawalang bahala ang nararamdaman ngayon.

IT’S lunchtime, so I decided to pack my stuff and go to the cafeteria to eat.

Habang nag liligpit ako, lumapit naman sa akin si, Ivaylin at, Ayyanna, “Hey, ma una na kami ah? gutom na talaga kasi ako e. Don’t worry, hihintayin ka namin,” Ivaylin, said kaya napa tingin ako sa kaniya.

“Yeah, hihintayin ka lang namin doon. See you!” Ayyanna, also said. Umalis naman sila habang ako ay naka kunot pa rin ang noo, umiling na lamang ako at nagpa tuloy sa pag ligpit ng mga upuan ko. Lalo na sa upuan kong makalat tignan.

Hindi ko naman na pansin na nasa tabi ko na pala si, Laurent kaya napaigtad ako dahil sa kaniya, “Trabaho mo ata manggulat,” wika ko at ibinalik ang atensiyon sa mga gamit ko.

“Hindi ah, nerbyosa ka lang e,”

Nagpa tuloy lang ako sa pag ligpit hanggang sa na tapos kaya kinuha ko na ’yung bag ko para umalis na, “Teka, bilis mo naka lipat ah. ’Di ba kaka sabi mo lang sa akin kahapon na lilipat ka?” I asked him.

“Hmm, my Mom knows. Kaya ni ready niya, lalo na si, Dad,” then he winked at me.

Tumango naman ako at umalis sa harapan niya, “Uy teka, hindi mo ba ako sasabayan kumain sa cafeteria ngayon?” he asked, kaya nilingon ko ulit siya.