Our Secret [VMIN]

"ნახვამდის"

თეჰიონმა სათითაოდ ჩაალაგა თავისი ნივთები და ყურადღება არ მიაქცია თავის ხმებს, რომლებიც ეუბნებოდნენ, არ გაქცეულიყო.
მას წასვლა სჭირდებოდა.
მას ძმის პოვნა სჭირდებოდა.

ძმას სძულდა? დიახ. მაგრამ მას კიდევ ერთხელ სჭირდებოდა მისი ნახვა, სანამ სიცოცხლე დასრულდებოდა.

"Თეჰიონ! გაჩერდი! შენ უშვებ ყველაზე დიდ შეცდომას! რას ვიზამ შენს გარეშე?

მიყვარხარ კიმ თეჰიონ!" შესძახა მისმა შეყვარებულმა. მკლავზე ეჭირა ხელი, ცდილობდა თავი აეკრძალა ნივთების ჩალაგებისგან. შეხედა მას და გაიღიმა.

"შენ არ იცი რა არის სიყვარული. მე შენთან დავრჩი, რადგან მამაშენის ბრძანება იყო, რომ მარტოობა არ დაგრჩენოდა." თქვა თეჰიონმა სახეზე ღიმილით.

რა?" თვალები აუცრემლიანდა.

"სერიოზულად, ვერასოდეს ხვდები რომ არ მიყვარხარ? თეჰიონმა ხელები აიტაცა და მკლავიდან მოხსნა, რათა გაეგრძელებინა ჩალაგება.

მისი შეყვარებული გაოგნებული იდგა. მან ფეხებთან დახედა, როცა ისევ ტირილი დაიწყო.

"შენ სულელო! რაც გინდა ის გააკეთე! არ მაინტერესებს!" მან სახიდან ცრემლები მოიწმინდა და Თეჰიონს სახეზე ხელი დაარტყა, სანამ საძინებლიდან გავიდა.

თეჰიონმა ჩაიცინა და იმ ადგილს მოარტყა, სადაც ხელი დაარტყა.

"მე ვერ ვიტან ამ ქალაქიდან წასვლას." თქვა თეჰიონმა ჩანთების დახურვისას და ოთახიდან გასვლისას..

_____________________________________
ჰაი, ეს Ჩემი პირველი ფიკია!
.
ვიცი Ძალიან მოკლეა მაგრამ მაპატიეᲗ ახალი ვარ!
.
არ დაგავიწყდეᲗ დავოუᲗება!💜
.
🤍🤍🤍 [178 სიტყვა]