Our Secret [VMIN]

"ნაპოვნია"

თეჰიონმა დაბლა გაიხედა. ძმის პოვნის იმედს კარგავდა.

"Თე? კარგად ხარ?" ჰკითხა ჯიმინმა და მოკლე მზერას ათვალიერებდა თეჰიონისკენ.

"დიახ." თქვა თეჰიონმა. "უბრალოდ დავიᲦალე მგონი." ტელეფონი ამოიღო და თამაში დაიწყო.

"მე ჩავატარე გამოკვლევა შენს ძმაზე და მივხვდი, სად ცხოვრობს ის ახლა." თქვა ჯიმინმა.

ეს ის სიტყვები იყო, რასაც მთელი ამ ხნის განმავლობაში ელოდა Თეჰიონი.

"Რა როგორ?" Თე ლეკვს ჰგავდა.

"კარგი, მე დავუმეგობრდი მის მეგობარს, რომელიც მის გვერდით ცხოვრობს და მან მითხრა, რომ შეგვიძლია მოვიდეთ". თქვა ჯიმინმა და გზას აᲗვალიერებდა.

"მოიცადე, შენ უთხარი მას ჩემზე?" თქვა Თეჰიონმა მას ნამდვილად არ სურდა, მის Ძმას გაეგო, რომ მიდიოდა.

ჯიმინმა თავი დაუქნია. "Ეს ცუდია?"

თეჰიონმა ამოიოხრა და შუბლზე ხელი უნდობლად მიიდო.

"ბოდიში Თეჰიონ, მაგრამ რაღაც უნდა მეთქვა, რომ დამერწმუნებინა, გამეგო სად არის შენი ძმა." ჯიმინი თავს ცუდად გრძნობდა.

თეჰიუნი იჯდა და არაფერი უთქვამს. რამდენიმე წუთიანი უხერხული დუმილის შემდეგ ბოლოს რაღაც თქვა.

"კარგი, წავედით." სულ უნდოდა ძმის უკანასკნელად ნახვა.

__

"მივედიᲗ." თქვა ჯიმინმა როცა მანქანა გააჩერა. თეჰიონმა აიხედა და დაინახა ბნელი სახლი, რომელიც თითქოს დაინგრეოდა.

ამოისუნთქა და მანქანიდან გადავიდა.

სახლამდე მივიდა და კარზე დააკაკუნა.

"მოვდივარ!" თქვა მამაკაცის ხმამაღალმა ხმამ.

კარი მამაკაცმა გააღო. თმა აჩეხილი ჰქონდა, ხელში ბოთლი ეჭირა სიგარეტთან ერთად.

"დიახ?" -თქვა კაცმა გაცხარებული ხმით.

"ჰეი, Თევონ. რა ხდება?" Თეჰიონმა Ძმას ახედა და უᲗხრა.