Acayip Arkadaş

Acayip Arkadaş Bölüm8:

Gözlerimi kapatıp derin nefes alıp veriyordum. Birinci aşamadan da yorulmuşsam ileriki aşamalada ne yapcaktim acaba? Koşar adımlarla "doktor" bana doğru geliyordu. Beni bir hız yerden kaldirdi ve simsıkı sarıldı. Benim başarimi,savaşma şeklimi sevmişti anlaşılan. Ardından yüzümdeki sıyrıklarlara bakarak.
_ Kremi azicik yüzüne sür iyi gelir yoksa mikrop kapabilir.
dedi. Çok masum ve samimi bir şekilde. Sonra ona tekrar sarıldım.Sanki bu sefer korkuyordum."Doktor"la birlikte yere oturup konuşmaya başladık. Bir yandan da savaş alerlerimi gözden geçiriyorduk. Bana dönüp:
_ Biliyorsun ki bunların hepsi kurgu
dedi. Merakla:
_ nasıl oluyor o iş peki?
diyince o da bana:
_şimdiki yarışların bir bölümünde en sevdiğin kişi karşına geliyor ve onunla savasiyorsun ve sen onu öldürmek zorundasın
dedi. İlk başta en sevdiğim ne diye düşündüm. Aklımda birsürü şey vardı. Peki bunlardan hangisiydi? Ben bunları düşünürken "doktor" soze karişti:
_ bunu şimdi kafana takma! Onun olucagini sana belli eder ben soylerim meraklanma
dedi.Sonra biraz ciddileşip ayağa kakti ve:
_ hadi gidelim.
diyince isyancı bir tavirla hızla ayağa kalkarak:
_ ama nasıl olur? Daha beş aşama var.
diyince sakin bir tavirla :
_ tamam sakin ol. Sadece ortam değiştiricez. Ona aptal aptal bakarak anlamadığımı belirttim O da bana hafif gülen bir yüzle:
_Her aşama farklı ortamlarda gerçekleşecek. İlki arenada oldu şimdi kim bilir hangi yerde olacak. dedi. Allahım! Saçmalıklar içinde saçmaliklarda yüzüyorum sen beni kurtar!Sonra herkes kendisi için seçilen vampirle birlikte karanlık bir tünele doğru ilerliyordu. Ben de "doktor"la yan yana yürüyordum. Kapkaranlik tüneli tikayan siyah bir kapı vardı.Herkes onun açılmasını bekliyordu. Kapı büyük bir gicirtiyla açıldı. O anın korkusuyla bir anda "doktor" un koluna yapistim.O ise bana bakıp hafif bir gülümseme atarak geri önüne döndü. Ne olsa o bir Cesur Yürek. Karanlık olan tünel biraz aydınlandı. Tünelin etrafi camdi. Yani tünel camdan olusmaktaydi. Camın dışında ise seyirdiler cama yumruklarını vuruyorlardi. Tünel bayağı bir uzundu.Tünelin sonuna geldiğimizde ise yine bir kapıya gelmiştik. Hayır bu bir psikoloji sınavı mi? Habire acayip şeyler karsima çıkıyordu. Yanimdaki "doktor"! O benim acayip arkadaşımdı. Onun kolunu hala simsıkı tutuyordum. Kapinin önünde bir vampir durmaktaydi. Elinde mikrofona benzer bir şeyle konuşma yapıyordu. Dediginden hicbir şey anliyamamistim.Doktor o vampiri anlamadığımı görünce bana dönüp sırt cantamdan kremi aldı. Yavaşça yüzümdeki yaralara sürmeye başladı. Sonra kremi çantama geri koydu. Bana umutsiz bakışlar atarak:
_ onun dediginden hicbir şey anlamadin di mi?
Hafif bir gülümsemeyle anlamadığımı onayladim. Benim elimi avuçlarının içine alarak konuşmaya başladı:
_ bu aşamada birbirinizle savasmayacakmissiniz. Sadece yaraliyacakmissiniz. Yani öldürme yok. Bu aşama suda gerceklesecekmis. Bu yüzden de her birinize deniz gözlüğü dagitilacakmis. Bu arada o aşamada dokuz kişi olmuş yani on beş kişi kaldiniz. Dikkatli ol! Yaralamadan çok onlardan kaç. Bu arda az daha unutacaktim bana çantanın ver. Çanta ağırlık yapar. İçinden ip ve baltani al. Dikkatli ol!Sana güveniyorum.
diyip yanağ imdan öptü. İpi belime beğladim. Bir elime baltayı aldım diğer elime de kin dan çıkardığım kilici. Hazırım anlamında kafa salladim. "Doktor" yanıma koşarak geldi ve bana deniz gözlüğünü takip gitti. Yeterince havalıydim bence. Ama bu havamı deniz gözlüğü bozuyordu. Havaya girmemem lazimdi. Kendimi toparladim ve derin bir nefes aldım. Kapıdan içeri girdik. Hiç su yoktu. Meraklı gözlerle birbirimize bakıyorduk. Sonra etrafı incelemeye başladım.Kayalıklar yosunlar vardı.Peki su nerdeydi?