"Bu kadar kolay olmamalı.."
Kenan aldığı haberden sonra delirmişti.. Az önce yanına gelen yardımcısı Defne'nin hastane masraflarının Hancı Şirketler Grubu tarafından ödendiğini söylemişti. Bu olayın en somut şüphelisi Bora Hancı iken nasıl olurdu da kızın ailesi bu yardımı geri çevirmezdi.. Yavuz Hancı'nın bir leş kargası gibi sürekli kızın ailesinin etrafında olduğunu elbette görüyordu.. Kurdukları temasları uzaktan sürekli takip etmişti.. Ancak bir kız çocuğunun anne ve babasının bu yemlere böyle basitçe düşmesi genç amiri büyük bir bozguna uğratmıştı.
"Ben size dedim amirim.. bunlar büyük adamlar. Hem.. gerçekten de Bora Hancı'nın orada bulunduğuna dair kesin bir kanıt yok. Siz nasıl bu kadar emin oluyorsunuz o adamdan?"
Kenan düşünceli bir şekilde otururken Vural'ın sorusuna cevap vermişti.
"O gece orada kimseye dair bir iz yok Vural.. Bu kız kendi kendini mi dövdü!"
"Of.. doğru söylüyorsunuz amirim.. Bu iş içinden çıkılmaz bir hal alıyor. Nasıl sonuca varılacak?"
"Bilmiyorum Vural.. bilmiyorum."
Kenan başına giren ağrıdan kurtulmak istercesine başını elleri arasına aldığında koridorda ufak bir kıyamet kopuyordu. Genç bir kadının bağırışları bütün emniyeti sarmıştı..
"Bu ses ne Vural?"
Vural storu aralayarak gördüğü manzarayı Kenan'a anlattı.
"Valla amirim bir kız var.. bağırıp çağırıyor.."
Kenan sinirle yerinden kalkıp söylenerek odasından dışarı çıkmıştı.
"Bu ne saygısızlık.." diye söylenirken hemen ilerideki kadını gördü. Siması çok yabancı gelmezken yanlarına varmıştı.
"Noluyo burada Osman! Hanımefendi bağırmayın sizde! Bir emniyet müdürlüğünde olduğunuzu unutuyorsunuz.."
Osman karşısındaki kızın sinirinden kurtulmak isteyerek yanlarına gelen Kenan amire olanı biteni anlatmaya başlamıştı.
"Amirim, bu bayanın çantası çalınmış.. Suçlunun yüzünü de görmüş, hemen işlem alınmasını istiyor ancak içerisi çok yoğun.. biraz bekleteceğimizi söy-"
"Kenan Bey.. Merhaba!"
Osman'ın sözünü saygısızca bölen kişi, sabah çıktığı alışverişte çantasını kaptıran Cemre'den başkası değildi.. Kenan kendisine doğrudan ismiyle hitap eden Cemre'ye çatılmış kaşlarıyla bakmaya devam etti.
"Biz tanışıyoruz.. Defne Yılmaz için ifademi almaya gelmiştiniz.. hatırlayamadınız mı?"
Kenan biraz daha dikkatli baktığında karşısındaki kızın Bora Hancı'nın eski kız arkadaşı Cemre olduğunu hatırlamıştı.
"Evet.. hatırladım.."
Cemre gülümseyerek Kenan'a doğru birkaç adım yaklaşıp Osman'a üstten bir bakış atmıştı.
"Eee, beni hala bekleticek misiniz?"
Osman kararsız bir yüz ifadesiyle amirine baktığında, Kenan yaşanan gerginliğe son vermek isteyerek sıkıntılı bir nefes bırakıp Cemre'ye doğru dönmüştü.
"Buyrun benimle gelin, sizin işinizi görelim.."
Kenan Cemre ile birlikte az önce sinirle çıktığı odaya yeniden girmişti. Vural'a çıkmasını söyleyip Cemre'ye koltukları işaret etmişti. Cemre sanki sabahtan beri yaşadıklarını unutmuş gibi büyük bir rahatlıkla Kenan'ın gösterdiği yere oturmuş ve bacak bacak üstüne atmıştı.
DU LIEST GERADE
GENÇLİĞİN KOLLARINDA (+18)
Jugendliteratur❗️ YETİŞKİN İÇERİK ❗️ Bir grup arkadaşın genç bir kıza oynadığı çirkin bir oyun herkesin hayatını derinden etkilerken , tehlikeli sırlar ve kirli oyunlar gün yüzüne çıkacak, hiçbir şey eskisi gibi olmayacak..
