İyi okumalarr😚💗
Silah sesiyle çığlığım birbirine karıştı...Çığlık atarak gözlerimi açtım ve yattığım yerden hızla doğruldum. Nefes nefese ter içindeydim. Neyse ki rüyaydı iyi ki rüyaydı ne biçim bir rüyaydı ya. Ben kendimi sorgularken Burak çenemden tutup ona bakmamı sağladı.
"Alya iyi misin?"
"İyiyim kötü bir kabus gördüm sorun yok."
Anıl hemen söze atladı.
"Emin misin kabustan çok gerçekten yaşıyormuşsun gibi gözüküyordu."
Eslem Anıl'ın kafasına vurdu.
"Salak kabus zaten gerçekçi olur."
"Ya niye gelen geçen kafama vuruyor"
"Hakkediyorsun" dedi Eslem. Gülmeye başladım ben gülerken Burak ile göz göze geldik oda gülüyordu. Burak ile göz göze geldik ama Anıl'ın aramıza girmesiyle gözlerimizi kaçırdık. Anıla baktığımda Eslem'in saçını çekiyordu.
"Lan Burak bu aralar bir tuhafsın yoksa aşık mı oldun sen? Bak hatun beni aldatıyorsan çok fena bozuşuruz"
Kaşlarım çatarak Burak'a tekrar baktığımda sinirli bir şekilde Anıl'a bakıyordu. Cidden aşık mı olmuş? Umarım olmuştur ve inşallah Aleyna değildir Allah'ım ne olur.
"Anıl abartma istersen ben ela gittiğinden bu yana yeminliyim aşık olmak yok bana."
Burak ortaokul sekizinci sınıfta sevdiği kızı yani Ela'yı trafik kazasında kaybetmişti. Ailesi bu durumu öğrenince onu yurda vermişti. Bana kalırsa ailesi yurda bırakmak için bahane arıyorlardı. Çok saçma bir sebep yani kim çocuğunun sevgilisi öldü diye onu yurda bırakırdı ki tamamen saçmalık.
Anıl Eslem'in saçını bırakıp Burak'a öpücük attı."Ah karıcım bana aşık oldu işte ne yapalım."
Dediği gibi Eslem Anıl'ın bacağına tekme attı. Anıl acıyla yere yığıldı.
"Bir daha saçıma dokunursan bugs bunny oyuncağını parçalayıp çöpe atarım" dedi Eslem. Anıl küçükken ablası ona bugs bunny pelüşü vermiş bir sonraki günde intihar etmişti. Anıl bu yüzden asla o peluşu yanında ayırmaz asla zarar görmesini istemezdi.
Anıl acıyla zar zor ayağa kalktı. Eslem sanırım sert vurmuş vurmuştu."Tamam kızım dokunmam bir daha saçlarına."
Deyip sessizce diğer koltuğa oturup kollarını birbirine bağladı. Kesinlikle trip atıyordu konuyu dağıtmak için ayaklandım ve konuşmaya başladım.
"Hadi gidelim artık önce annemleri ziyaret edelim sonrada sahile geçeriz"
Burak çocuk gibi ellerini birbirine çırpıştırdı.
"Tamam o zaman haydi herkes hazırlansın sonra çıkalım."
Hepimiz odalarımıza dağılmış hazırlanıyorduk ben zaten hazır olduğum için sadece saçımı tarayıp at kuyruğu yaptım. Odadan çıkıp mutfağa geçtim, masanın üzerinde Anıl'ın aldığı ilaçları görünce bardağa su doldurup saati gelen ilaçlarımı içtim.
Sabaha göre ağrılarım dinmişti, hatta baya geçmişti biraz karnım ağrıyordu o kadar.Herkes teker teker odadan çıktılar önce Eslem sonra Burak ve en sonda Anıl çıkmıştı.
Eslem "Anıl biz kız olmamıza rağmen senden önce hazırlanıyoruz. Kız olduğuna dair aklıma kötü kötü düşünceler geliyor kendine gel."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüm Sessizliğinde
Teen FictionHani derler ya, "Bir gün mezarlık başında af dilerken bulacaksınız kendinizi. Ölü bir beden diri bir sözden daha çok yakacak canınızı." Haklılarmış. Ben annem ve babamın ölümüne sebep olmuştum. Beş yıldır mezarlıklarının başında onlardan af diliyo...