Hani derler ya, "Bir gün mezarlık başında af dilerken bulacaksınız kendinizi. Ölü bir beden diri bir sözden daha çok yakacak canınızı." Haklılarmış. Ben annem ve babamın ölümüne sebep olmuştum. Beş yıldır mezarlıklarının başında onlardan af diliyordum. Ben beş yıl önce bambaşka bir hayata kırık dökük bir gemi ile yelken açmıştım. Mavi gözlü tanımadığım bir çocuk ise gemimi onarmış hayatta kalmanı sağlamıştı. O gemiyi batırmadan kıyıya ulaşman gerekiyordu ama o kadar şey yaşamama rağmen daha yolun başındaydım yaşayamadığım daha çok şey vardı...