Mysterious Wife

2

Anthon's POV

Malakas kong isinara ang pintuan ng sasakyan ko at kaagad itong pinaandar.

Bwisit!

Nasa meeting ako kanina with my new investor ng tumawag si manang na nawawala daw si Rose. Mabuti na lamang at nagmamadali din si Mr. Juarez at kaagad na na-close ang deal ng wala ng paikot-ikot.

Mabilis ang pagmamaniho ko ng sasakyan. I have to find that bitch the sooner, kung sa tingin niya ay makakatakas siya sa akin, nagkakamali siya. I won't let her have her happy ever after with her lover.

Yes ikinasal kami dahil sa negusyo ng mga magulang namin, we have two childrens now kaya hindi ko akalain na makikipagbalikan parin siya sa dati niyang kasintahan.

Sabihin ng walang pagmamahalan sa kasal namin pero hindi ko hahayaan na masira ang magandang imahe ng pamilya ko dahil lamang sa walang kwentang babaeng tulad niya, she is better dead than having an affair.

Siguro ay madali lang para sa kanya ang makapasok sa pamilya ko pero sinisiguro ko sa kanya na nasa empyerno ang pintuan palabas.

Tumunog ang cellphone ko kaya nagsoot ako ang isang earpiece.

"Bakit?" I ask. Its my younger brother anyway.

"Ya anong nangyari kay ate Rose?" tila balisa nitong tanong.

"She's missing."

"No she's not. She is with me." nagdahan-dahan ang patakbo ko ng sasakyan dahil sa narinig ko.

"Good." sabi ko nalang.

"Anong good? Kuya, hindi niya ako kilala, and you know what the worst is? Tinawag niya pa akong kuya. May amnesia ba siya?"

Muli kong binilisan ang pagpapatakbo ng sasakyan.

"Saan kayo ngayon?" tanong ko pa.

"Dito sa restaurant ko sa may park. Someone tried to snatch to my client and she help. Hindi ko alam na ang galing pala ng sister-in-law ko sa martial arts, parang hindi naman siya na-comatose ng isang buwan."

Pinatay ko na ang tawag. Ano naman kayang bagong pakulo ngayon ng magaling kong asawa?

_________

Ivy's POV

Hinigop ko ang natitirang sabaw saka inilapag iyon sa mesa ko na halos mga empty plate ang naroon.

Bumalik naman yung mabait na may-ari daw ng kainang ito at naupo ito kaharap ko.

Hindi lang ito mabait kundi ay magandang lalaki rin. Medyo may hawig nga siya doon sa lalaki sa hospital pero mas gwapo ito dahil laging nakangiti, hindi parihas doon sa isa na laging naka-poker face.

"Masarap ang pagkain niyo dito kuya, salamat." sabi ko at tumayo na.

Mabuti nalang at may snatcher na naligaw kanina dito at nagka-free food pa tuloy ako. Salamat sa snatcher na iyon na kinuha naman agad ng rumisponde na mga police, sa tingin ko ay tulog pa yun ngayon.

"Ate saglit," agad itong tumayo at hinarangan ako.

"May kailangan pa po sila?"

"Ah kasi," napapakamot pa ito sa balikat. I knew that behavior, this man is up to something.

"Yang damit mo." napatingin naman ako sa itinuro nitong damit ko tas naglabas ito ng wallet.

Mukha siyang yayamanin pero walang lamang pera ang wallet niya, ibig sabihin ay mas mayaman pa siya sa inaakala ko.

Kinuha nito ang black card sa wallet niya at iniabot sa akin.

Mayroon din akong black card dati, lahat naman kami sa forbidden city ay mayroon actually. Doon kami kumukuha ng pera na panggastos sa assignments namin dito sa labas.

Tinanggap ko naman ang black card. Sa pagkakaalam ko ay hindi iyon nauubusan ng pera.

"Pwedi kang bumili muna ng damit, pero ibalik mo din sa akin ang card tas bayaran mo nalang ako pag may pera ka na."

"My judgement never really fails me." may malaking ngiting sabi ko naman. "Kuya, hindi ka lang talaga magandang lalaki, napakabait mo pa."

Napangiti naman ito ng husto. Ako naman ay nanlumo ng sa unang pagkakataon ay nakita ko ang calendar ng restaurant.

May 2030.

"K-kuya, anong taon ngayon?" alangan kong tanong. Kailan man ay hindi ako kinakabahan kahit na sa bingit ng kamatayan ngunit sa pagkakataong ito, hindi ko maitatanggi ang pagkabog sa aking bidbid.

Would it be possible na nag time travel ako? Nakita ko kanina sa glass wall ng restaurant na katawan ko parin naman ito parihas sa dati ko except lang sa masyado nga akong pumayat.

Nilingon din nito ang calendar na tinitingnan ko. "Its 2030 why?"

Napaatras ako at muling naupo.

"Kuya, sa tingin mo ilang taon na ako?" seryusong tanong ko dito.

"Ilan ba sa tingin?"

Napayuko nalang ako para alalahanin.

"I just had my 20th birthday, since it is now 2030, therefore I'm 35?" Hindi ako sigurado pero sure akong fix ang mathematics.

"Fifteen years had pass, its almost half of my entire life, paano nangyari ito?"

"Ilang taon ka sa naaalala mo?" tanong nito kaya napaangat ako ng tingin.

"Twenty."

"Kung ganoon ay naaalala mo pa ang pangalan mo?" muling tanong nito.

I had a lot of names because every mission code is a name I use but I only have one code name and it's Ivy B25.

Muli akong tumayo at lumabas na ng restaurant.

"Ate sandali." habol pa sa akin ng may-ari.

Isang itim na magandang sasakyan naman ang dumaan na muntik na akong masagasaan kaya mabilis akong mag-dive sa kabilang side nito pagkatapos ay agad din akong bumalik sa gilid.

"Ate, ayus ka lang?" alalang lumapit naman sa akin ang may-ari ng restaurant.

Hindi ako sumagot dahil nakatingin lang ako sa itim na sasakyang iyon na pumarada ng maayus kasama ang iba pang sasakyan na animoy wala lang nangyari.

Bumukas ang isang pintuan nito at may lalaking lumabas.

That man, the one that claiming me as his good wife. Hinintay kong lumapit sa amin ang bossy na ito.

"Kilala mo ba?" pabulong pang tanong sa akin ng may-ari ng restaurant.

"He called me as his good wife." sagot ko naman.

"What game are we having now?" Tanong nito pagkalapit sa amin, tinitingnan niya pa ako from head to toe and back.

I cross my arms still holding the black card.

"Ikaw si Anthon diba?" tanong ko dito and I got no reaction from him. I think he is more colder than my captain when were on training or giving as task.

"Sabi ng babae doon sa hospital ay may dalawa daw tayong anak. I don't know how it happened like I don't know how I got this long hair. You are claiming me as your good wife pero gusto mo na akong patayin ngayon. Siguro nga ay napakalaki ng ipinagbago ng society over the last fifteen years but I don't give it a dumb. Sabihin na nating ako nga ang asawa mo, but sorry man, I'm not that same person you used to know."

"Rose, sino bang ipinagmamalaki mo?" tanong pa nito na akala kung sino eh hindi nga siguro nito magagawang makailag sa akin.

Ako naman ang napangisi.

"Tingin mo sa akin si Cinderella? I don't need anyone to pick me up. At siya nga pala, hindi Rose ang pangalan ko." I heard about Cinderella from my senior Ivy that I killed when I was 18.

Siguro naman ay malinaw na sa kanya kaya nilampasan ko na siya para makaalis na sa lugar na iyon.

This man tried to grab my arms, I have no choice but to use force to push him away. Tumilapon siya sa gilid ng restaurant na agad namang nakaagaw pansin sa mga tao at kaagad siyang dinaluhan ng mabait na may-ari. Tama nga ako, napakahina niya, walang wala siya kung ikukumpara sa captain ko. Paano ako nagkaroon ng asawang tulad niya? At ang higit pang tanong ay paano ako nagkaroon ng asawa?