သဘာဝကို လွန်ဆန်၍☘[Completed]

☘1☘(Zawgyi)

"ငါတို႔ ပတ္သတ္မႈကို ဒီေနရာမွာပဲ ရပ္လိုက္ၾကရေအာင္ Jiminie...."

ေအးခ်မ္းၿပီးတိတ္ဆိတ္လွသည့္ ညခ်မ္းအား ၿဖိဳခြင္းကာ ထြက္ေပၚလာသည့္ ထိုစကားအဆုံးတြင္ေတာ့ Jiminရဲ႕ မ်က္ခုံးတန္းသို႔သည္ မယုံၾကည္နိုင္မႈႏွင့္အတူ အေပၚဘက္သို႔ ျမင့္တက္သြားၿပီး ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာခ်လာသည့္ Yoongiအား စူးစူးရဲရဲ စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။

"Hyung စကားက ဘာလဲ"

"ငါတို႔ လမ္းခြဲၾကရေအာင္..."

တြန့္ဆုတ္ျခင္း အလ်ဥ္းမရွိဘဲ ေအးစက္စက္ႏွင့္ ေျပာရက္လာသည့္ Hyungကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႕မွ နားမလည္နိုင္ပါ။ဘာလို႔ ႐ုတ္တရက္ႀကီး လမ္းခြဲဖို႔အေၾကာင္းေျပာလာမွန္း ေသခ်ာမသိေပမယ့္ Hyungဘက္က လမ္းခြဲခ်င္ေနရင္လည္း ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႕မွ Hyungကို လမ္းခြဲေပးမည္မဟုတ္ပါ။

ကြၽန္ေတာ္ Hyungကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ၿပီး ဘယ္ေလာက္ျမတ္နိုးရသလဲ Hyungသိရက္နဲ႕ လမ္းခြဲဖို႔အေၾကာင္းအား ႐ုတ္တရက္ႀကီး အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိ ေျပာလာခ်ိန္မွာေတာ့ Hyung အေပၚ ေဒါသစိတ္ကေလး အနည္းငယ္ျဖစ္သြားရသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ရွိေနေသာ Hyungရဲ႕ ပခုံးႏွစ္ဖက္အား ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး Hyungမ်က္ဝန္းတို႔အား ေသခ်ာၾကည့္ကာ ဘာေၾကာင့္လမ္းခြဲခ်င္ေနရသလဲဆိုသည့္အေၾကာင္း ေမးလိုက္မိသည္။

"ဘာလို႔ လမ္းခြဲရမွာလဲ....အေၾကာင္းျပခ်က္က ဘာလဲ....ဘာလို႔ Hyungက ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ လမ္းခြဲခ်င္ေနရတာလဲ"

"အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ လိုေသးလို႔လား Jiminie...တကယ္ဆို ကိုယ္တို႔က မျဖစ္နိုင္တဲ့လမ္းကို ေ႐ြးခဲ့ၾကတာပဲေလ...မျဖစ္နိုင္မွန္းသိရက္နဲ႕ ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကတဲ့ ဒီလမ္းကို ဒီေနရာမွာပဲ အဆုံးသတ္လိုက္ရေအာင္...ကိုယ္လည္းဒီထက္ပိုၿပီး မပင္ပန္းခ်င္ေတာ့ဘူး...မင္းကိုလည္း ဒီထက္ပိုၿပီး မနာက်င္ေစခ်င္ေတာ့ဘူး"

"ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ နာက်င္မႈဆိုတာ Hyungဘက္က လမ္းခြဲၾကမယ္လို႔ ေျပာလာတာေလာက္ ခံစားရတာ ရွိပါအုံးမလား..."

"ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ ပင္ပန္းေနၿပီ..."

မ်က္ဝန္းစိမ္းစိမ္းမ်ားျဖင့္ တစ္လုံးခ်င္းစီ ထြက္က်လာေသာ စကားတို႔ဟာ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲ ျမႇားအစင္းစင္းနဲ႕ပစ္ခြင္းလိုက္သလိုပါပဲ။ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ ခ်စ္ခဲ့ၾကစဥ္တစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ Hyungက ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္နဲ႕ ပင္ပန္းေနခဲ့ရတာလား??