အပိုင်း(၄)

703 70 0
                                    

အး(၄) - သတ္တိရှိအောင်လေ့ကျင့်ခြင်း

ကျန်းဟန်သည် မင်းသမီးလေးအား အမြန်ချော့လိုက်သည်။

သူသည် ဖခင်တစ်ယောက်၏ဘဝအတွေ့အကြုံကို ပထမဆုံးအကြိမ် ခံစားလိုက်ရပြီး ချွေးပြန်သွားသည်။ ကလေးတစ်ယောက်ကို ချော့မော့ခြင်းသည် အမှန်တကယ်ကို လေ့လာသင်ယူရန်လိုအပ်သော အရည်အချင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။

"ပူတူးတူးလေး..." ကျန်းဟန် ခနစဉ်းစားပြီး

"ဖေဖေ သမီးကို မေးခွန်းတစ်ခုမေးလို့ရမလား? သမီးက ဘာလူမျိုးလဲ"

"သမီး..က... တရုတ်ပါ"

"အဲ့ဒါသေချာလို့လား?" ကျန်းဟန်ပြောလိုက်သည်။

"သမီးစဉ်းစားကြည့် သမီးနာမည်က အမ်မလီနော်။ သမီးက အမေရိကန်မဟုတ်ဘူးလား"

"မဟုတ်ဘူး"

မင်းသမီးလေးသည် ကျန်းဟန်ပြောသည်အား မကျေမနပ်ဖြင့် နှုတ်ခမ်းလေးစူကာ

"သမီးက ... တရုတ်လူမျိုး" ဟုပြန်ပြောလေသည်။

"သမီးက တရုတ်လူမျိူးဆိုရင် သမီးတရုတ်နာမည်တစ်ခုလိုတယ်မလား?"

"အွန်း...ဟုတ်တယ်"

"ဟဲဟဲဟဲ ... "ကျန်းဟန် ညစ်ကျယ်ကျယ်ရယ်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။

"ဒါဆို သမီးနာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ"

"အမ်?" မင်းသမီးလေးမှ မည်သို့ပြန်ဖြေရမှန်းမသိတော့။

"သမီးက ကျန်းယွီမုန့် လို့ခေါ်တယ်။ သမီးရဲ့ ချစ်စနိုးနာမည်က မုန့်မုန့်"

ကျန်းဟန်ထပ်ပြောလိုက်သည်။

"သမီးက..." မင်းသမီးလေးသည် သူမကိုယ်သူမညွှန်ပြလိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။

"ကျန်း...ယွီ...မုန့်...မုန့်မုန့်, မုန့်မုန့်"

"မှန်တယ်!" ကျန်းဟန် ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်လိုက်ပြီး မင်းသမီးလေးက 'မုန့်မုန့် မုန့်မုန့်' ဟူသော စကားလုံးကို ထပ်တလဲလဲဆက်ပြောနေသည်။

မင်းသမီးလေး သူမ၏ နာမည်အသစ်ကို လက်ခံအောင်စည်းရုံးပြီးနောက် ကျန်းဟန်သည် စစ်ပွဲတစ်ခုကို အနိုင်ရလိုက်သကဲ့သို့ခံစားလိုက်ရသည်။

အင်မော်တယ်ဖေဖေ (စာစဉ် ၁ မှ ၁၃ အထိ)Where stories live. Discover now