Şekerli Vanilin|Texting

ON YEDİ

Açelya: Öhm öhm 

Açelya: Öncelikle benimle dalga geçme çünkü yine mükemmel ötesi bir soru düşündüm 

Şekerli Vanilin: Gönder gelsin 

Açelya: Şimdi peşin peşin de söyleyeyim

Açelya: Bu soruyu yanıtlamak zorundasın ve sorduğum soru beni ilgilendiren kısmıyla cevaplandırılacak nokta

Şekerli Vanilin: Açelya ben biraz tırstım gibi

Şekerli Vanilin: Çok zor bir soru değil dimi? 

Açelya: Yok canım çok basit merak etme

Açelya: Soruyorum 

Açelya: Hazır mısın?

Şekerli Vanilin: Hazır olalım bakalım

Açelya: Başka şansın yok zaten bilinmeyen 

Açelya: En son ne zaman senin için mükemmel ötesi bir yemek yedin?

Şekerli Vanilin: Güzelim senin bu yemeklerle alıp veremediğin nedir ya? 

Şekerli Vanilin: Neyse cevap vereceğim ve bunu neden sorduğunu da anladım 

Şekerli Vanilin: İki gün önceydi (Görüldü) 

Açelya: Tamammmm anladım bennn

Şekerli Vanilin: Ne anladın acaba fafsfjsıjfsofhkhs

Açelya: Ben anladım anladım sus sen hadi uyumaya gidiyorum ben 

Şekerli Vanilin: Tamam güzelim iyi geceler sanaa

Açelya: Sana daaa 

Açelya: Artık bilinen bey

*****

"Yani kim olduğuna artık eminsin." diye üstüne basa basa belirtti yine Begüm. "Evet Begüm! Allah Allah nedir senin derdin anlamadım ki?" diye ona kızmıştı Meryem. Dudaklarım arasındaki pipeti çekerek Begüm'e döndüm. "Sen bir şey saklıyorsun." dedim gözlerimi kısıp. Begüm heyecanla gözlerini araladı. "Kim? Ben mi? Saçmalık." 

Zeynep de çay bardağını dudaklarına götürürken umursamazca konuştu. "Sen zaten kim olduğunu biliyordun değil mi?" Hızla Begüm'e döndüğümde gözlerini kaçırdı. "Seni hain! Kaç gündür çırpınıp duruyorum ve sen kim olduğunu biliyor muydun yani?" 

Begüm bana baktı mahcup bir şekilde. "Mecburdum tamam mı? Bana söz verdirtti." Şok içinde ona bakakalmıştım. Begüm hızla ayağa kalktı. "Ama sana yemin ederim ki numarayı gerçekten bilerek vermedim. Yanlışlıkla onun numarasını vermişim. O gün geldiğinde de her şeyden habersizdim. Sen gittikten hemen sonra söyledi zaten bana da." Bir çırpıda ayağa kalktım ben de. "Söyle o zaman kim?" 

Begüm gözlerini kaçırdı. "Söyleyemem. Senin karşına çıkana kadar söyleyemem." Limonatayı masaya bıraktım sertçe. "Neden böyle bir şey yapmış? Bari onu söyle." Tekrar yerine oturdu. Zeynep de beni kolumdan çekip oturtturdu. O sırada abimin sesini duymuştum. "Ooo toplanmış yine kurul." diyerek yanağımdan makas aldı. Zar zor gülümseyerek boş sandalyeleri gösterdim. "Otursanıza siz de." Abim başını iki yana salladı. "Hatta siz de kalkın. Annem yemeği hazırlamış bizi bekliyormuş." Başımı sallayıp Zeynep'e döndüm. Çoktan kalkmıştı. Ben de ayağa kalktım. Abimin yanında Emir abi ve Muhammed de vardı. Emir abinin bendeki bakışlarını fark ettim. Çok değişik bir şekilde bakıyordu ama çözememiştim. 

"Hadi abicim biz de gidelim." dedi Muhammed. Meryem hülyalı hülyalı Emir abiye bakıyor olmalıydı ki Muhammed hızla koluna girip bize el salladıktan sonra onu sürüklemişti. Muhammed de bir değişikti gerçekten. Emir abi Meryem'i neden üzsündü ki?