ဆွဲငင်သောလမင်း [ဆြဲငင္ေသာလမင္း]

Part-2

Zawgi

ဂ်ဴနီယာေခ်ာေခ်ာေလးေတကို ဖြန္ေၾကာင္လို႔လည္းဝ၊ အာဏာျပလို႔လည္းဝၿပီဆိုမွ အေဆာင္ကိုျပန္ခဲ့လိုက္တယ္။ျပန္ဆို ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲပဲျပန္လာတာပါ။ အခန္းေဖာ္ျဖစ္တဲ့ namjoonကျပန္မလာေသးဘူး။ ဒီေကာင္က အေဆာင္သာငွားထားတာ ေတာ္ရံုတန္ရံု အေဆာင္ကပ္တဲ့ေကာင္မဟုတ္ဘူး။ ညအိပ္ခ်ိန္ေလာက္ပဲျပန္လာတတ္ၿပီး အကိုဂ်င္တို႔နဲ႔တစ္ေနကုန္အဖြဲ႕က်ေနတတ္တာ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အကိုဂ်င္နဲ႔ခင္ေပမယ့္ သူတို႔လုပ္တာေတာ့အကုန္လိုက္မလုပ္ဘူး၊ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ဟိတ္ဟန္ေတမွန္းသိေနတာကိုး။ ဒီေကာင္ namjoon ကေတာ့တစ္ေနကုန္အကိုဂ်င့္ေနာက္ပဲပတ္လိုက္ေနတတ္တာ။ အကိုဂ်င္လုပ္သမ်ွအကုန္လိုက္လုပ္တာ။ ျပ္ိးေတာ့ ဒီေကာင္က အေဆာင္မွာေနလည္း ညစ္တီးညစ္ပတ္ေနတဲ့ေကာင္။ စားၿပီးသား တစ္ခါသံုးေခါက္ဆြဲဘူးေတဆို အိပ္ယာေဘးမွာ လနဲ႔ခ်ီေအာင္ထားတာ။ ဒါေတာင္ ကြၽန္ေတာ္က ပြစိပြစိလုပ္ၿပီး အတင္းပစ္ခိုင္းလို႔သြားပစ္တာ။ အဝတ္ေတဆိုလည္း အဝတ္ျခင္းထဲမွာပံုလို႔၊ နံေစာ္ေနတာ။ တစ္ခါတစ္ေလ အက္ျခင္းထဲကအဝတ္ေတကိုပဲေကာက္ဝတ္တတ္ေသးတာ။ ကြၽန္ေတာ္လဲ အဝတ္ေလ်ွာ္ပ်င္းတာမို႔ ကိုယ္တိုင္မေလ်ွာ္ပဲ ဒီုဘိအပ္သည္။ ဝတ္စရာအဝတ္မရွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွ စုၿပံဳကာဒီုဘီအပ္ေလ့ရွိသည္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔လိုေတာ့အနံ႔ထြက္ေအာင္ထိေတာ့တစ္ခါမွမထား။ ဒီေကာင္ကေတာ့ တကယ္လက္လန္သည္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခန္းထဲေနရေပမယ့္ သူ႔ဘက္ကို ေတာ္ရံုဆိုသိပ္မသြား။ အနံ႔အသက္ကသိပ္ကိုဆိုး႐ြားသည္ေလ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္ကအေနအထိုင္သာညစ္ပတ္တာ လူကိုေတာ့ မႊန္ေနေတာ့ျပင္ဆင္ျပ္ီးေနတာ။ အကိုဂ်င္တိုနဲ႔သြားၿပီဆို သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ လန္ျပန္ေနေအာင္ျပင္ၿပီးမွသြားတာ။ ေရေမႊးဆိုလည္းအေကာင္းစားကိုသံုးတာ။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းထဲမွာေတာ့ လူရည္လူသန္႔ပံုေလး ဆိုၿပီးျမင္ၾကသည္။ တကယ္တမ္း ဘယ္ေလာက္ညစ္ပတ္လည္းကြၽန္ေတာ္အသိဆံုး။

အခုလဲ အခန္းထဲဝင္တာနဲ႔ သူ႔ဘက္ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့အဝတ္ေတက မုန္တိုင္းဝင္တိုက္သြားသလားထင္ရတယ္။ အခုလုိ ဂ်ဴနီယာေလးေတနဲ႔ေတြ႕ရမွာမို႔ မနက္ကျပင္ဆင္ထားတာေတေလ။ ကြၽန္ေတာ့္ေနရာဘက္ထိ က်ဴးက်ဴးေက်ာ္ေက်ာ္ေရာက္လာတဲ့ သူ႔ေဘာင္းဘီတစ္ထည္ကို ေျခေထာက္နဲ႔ သူ႔ဘက္ကိုျပန္ကန္ထည့္လိုက္သည္။ ဟန္ျပလြယ္ထားတဲ့ အုပ္ေတမပါတဲ့လြယ္အိတ္ကိုခြၽတ္ကာ ကုတင္ေပၚပစ္တင္လိုက္သည္။ ကုတင္ေပၚခနထိုင္လိုက္ျပ္္ီး ဝတ္ထားတဲ့ တီရွပ္အက်ႌကို ဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ရာသိဥတုပူသည္ေလ။ကုတင္ေပၚက မေန႔ကဖတ္လက္စ စာအုပ္ေလးကို ေခါင္းအံုးေဘးမွာ စမ္းကာရွာလိုက္သည္။ ေခါက္ထားတဲ့စာမ်က္နွာကိုလွန္လိုက္ၿပီး ေရာက္ရာေနရာကေနစဖတ္လုိက္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္လိုေကာင္က စာဖတ္တယ္ဆိုလို႔ အံ့ၾသမသြားပါနဲ႔ဦး။ ဖတ္တဲ့စာအုပ္က စာေၾကာင္းေပေၾကာင္းမဟုတ္၊ အခ်စ္ေရးအခ်စ္ရာ အေၾကာင္းေတ ဖြဲ႕ႏြဲ႕ၿပီးေရးထားတဲ့ ဝတၳဳစာအုပ္ကိုဖတ္တာပါ။ စာအုပ္ကိုလက္တစ္ဖက္ကာကိုင္လို႔ ေခါင္းငံု႔ကာဖတ္ရင္း ေကာ္ရစ္တာဘက္ကိုထြက္လာလိုက္သည္။ အခန္းကဒုတိယထပ္မွာမို႔ ေကာ္ရစ္တာဘက္ထြက္ထိုင္ရင္ ေလရသည္ေလ။ ခပ္ေအးေအးေလးစာဖတ္ရတာေပါ့။ ထိုင္စရာအတြက္ေတာ့ ေကာ္ရစ္တာ လက္ရမ္းကိုသာအၿမဲတမ္အသံုးျပဳသည္။ သစ္သားလက္ရမ္းေပၚကိုပဲ တက္ထိုင္ကာ စာဖတ္ေလ့ရွိသည္။ အေဆာင္မွဴးကျမင္ရင္ ျပဳတ္က်မယ္ဟုေအာ္ေလ့ရွိေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့မၾကားခ်င္ေယာင္သာေဆာင္ေလ့ရွိသည္။