Bazı anlar vardır bir şey hisseder gibi olursun ama hissedemezsin. Hissetmen gerektiğini bilirsin ama hissedemezsin. Sözde seversin, sözde sevilirsin, sözde acı çekersin ama hissedemezsin. Beynin onu yapman gerektiğini sana söyler ve sende beynine ayak uydurman gerektiğini hissedersin ama hissedemezsin.
Bilmiyorum, en çok savaşı kendimle veriyorum. Bazen yaşadıklarım için kendimi suçlarken bazen ise bencil davranıyorum. Bazen herkese suç atarken bazen kendimden utanıyorum. Bazen kötü bir insan olduğumu düşünüyorum. Bu bazenlikten her zamanınlığa yol alıyor. Ben ise bazen düşünüyorum, bazen ağlıyorum, bazen konuşuyorum. Bazenlerin içinde bazen kayboluyorum öyle işte. Böyle bir ruh hali benimkisi.
Bir kırgınlığım var hayata karşı, bir kırgınlığım var Tanrı'ya. Bazen utanıyorum insanlara benzeyen özelliklerimden bazen ise kendimi seviyorum kötü bir insandan farkım kalmadığı için. Eskiden kırmaktan korkan dilim, şimdi kırmaya yer arıyor. Suçları var ya da yok. Salağa yatıp sakladığım, bildiğim şeyleri suratlarına bir tükürük misali savurasım geliyor. Bazen iyi kalpli tarafım giriyor devreye, nefret ediyorum ondan. Ama bunu hissedemiyorum. Nefret etmemi söylüyor beynim, bir kuklası olan bedenime. Ama lal oluyor dilim, çocukluğum gibi.
Bakıyorum yüzlerine insanların, en masum olanına bile ama bir duygu bile hissedemiyorum. Yapayalnız bıraktıkları için kırgın olabilir miydim? Yine yalnızlığına sığınan ben değil miyim? Nasıl bir döngüye soktun beni? Kalbiyle düşünmemek için bastırdığım duygularımı kaybettim. İnsanlara olan güvenim ve saygım gibi. Hepsinin yüzüne iğrenircesine bakmak istiyorum ama onu da yapamıyorum. Bu sefer geriye bomboş ve benim bile çözemediğim bir ben doğuyor.
Bu hissizlikle başa çıkabilirdim gözyaşlarım da terketmeseydi. Bazen gelse arada, bir kaç saatliğine ziyarete yeterdi bana. Gözlerim kırmızı, yaş kalmayıncaya kadar ağlamak isterdim. Olmuyor işte bunları bile hissederek yazamıyorum. Oysa acı çekmeyi bile alışmaya başlamıştım. Artık ona da yapamıyorum.
Herkese cadde olan kalbin, bana çıkmaz sokakmış.
Bunu öğrendiğim günden beri ben artık yaşamıyorum.
Ben beni sende buldum sen seni onda '
86215
YOU ARE READING
ukde (texting)
Teen Fiction@user86215: keşke sana daha erken gelseydim(gönderilmedi) @user86215: ailelerimizin açtığı yaraları başkalarıyla sarmaya çalışmazdık(gönderilmedi)
