Suskun ; Talia

0.3

İyi okumalaaaaar muzlu pudinglerim

(...)

Başımdaki sesler ile gözlerimi araladım yavaşça. Ne oluyordu?

"Ah be babaanne ne gerek vardı bunlara ya!" Dedi isyankar sesi ile

"Ne demek ne gerek vardı oğlum? Ahu'muzu bulmusuz. Tabiki kutlama olacaktı."

Dedi bir kadın sesi.

En son ne olmuştu?

Davul sesleri, akrabalar, ine-

Anlıma sürülen kan...

Gözlerimi araladım yavasça. Bulunduğum odada nereden baksak onbeş kişi falan vardı.

Başımda oturan Papatya hanım hızla ellerini yanaklarıma yerleştirdi.

"İyi misin can parçam?"

Ney parçan?

Anlamazca bakmamla güldü. Anlıma ufak bir öpücük bıraktıktan sonra diğerlerine döndü.

"Bizi kızımızla yalnız bırakır mısınız?" Dedi onlara bakarak.

Yatağın öbür tarafında oturan Uraz bey de ona hak verdi. İnsanlar homurdanarak çıkarken Barın abim ve iki çocuk odada kaldı.

Papatya hanım onlara baktı.
"Çocuklar, siz de gidin bakalım."

Barın abim umursamadan ayak ucuma oturdu.
"Hayır anne. Ben fındığımın yanındayım."

İki çocuktan daha küçük duran burun kıvırdı.
"Ben piç miyim? Ben de kalacağım."

Cümlesinin bitmesiyle ensesine yediği tokat eş zamanlı olmuştu.

Konuşmayan çocuk vurmuştu. Ona kaşlarını çatarak baktı.
"Abi öküz müsün ya? Ne vuruyorsun?"

Çocuk tehtitkarca tekrar elini kaldırınca sustu.

Papatya hanım onlara baktı ve konuşmaya başladı. Bu sırada Uraz bey de saçlarımı okşuyordu.

Tamam... bu kadar ilgi bünyeme fazla.

"Bunlar abilerin can parçam. Baran ve Acar abin." Dedi çocukları göstererek.

Kısa bir baş selamı verdim ardından Barın abime baktım.
"Onların da elini öpmeli miyim?"

Gülerek başını iki yana salladı.
Uraz bey saçlarımı okşarken onlara susun dercesine baktı.

"Evet bal kızım. Artık konuşsak iyi olacak."

Başımı salladım sadece.

"Ailemize dahil olman belki zaman alacak senin açından biliyoruz. Senden tek isteğimiz var bizim..."

Papatya hanım onun lafını tamamladı.

"... sadece dürüst olman. Sinirini de üzüntünü de sevincini de içinde yaşama. Yaşama ki her duygunu paylaşıp gerçek bir bağ kuralım."

Çok. Fazla. Uzun. Cümle.

Anlamış gibi gülümsedim.

Onlar gidince Barın abiye sorardım zaten ne dediklerini.

Papatya hanım saçıma ufak bir öpücük bıraktı.
"Başka konuşmamız gerekenler de var ama bugün zaten çok zorlandın. O yüzden konuyu bugünlük kapatıyorum..."

Eliyle odayı gosterdi.

"Burası senin odan. Beğenmezsen başka bir odaya da geçebilirsin."

Etrafı incelemeye o an başladım. Siyah ve krem rengi ağırlıklı bir odaydı.