Hoofdstuk 25

265 16 2
                                    

~~volgende dag~~

Ik zit op de bank een tijdschrift te lezen. Met Herman en mij gaat alles terug goed. Maar hij doet best raar. Maar dat zal wel aan mij liggen. Maria en violetta weten wat er gisteren is gebeurt. Het was weer een vies spelletje van jade. 'Hey.' Zegt Herman en komt naast me zitten. 'Hey knapperd.' Zeg ik. Maria en violetta komen er ook bij zitten. We praten een beetje en het is echt gezellig. Ik hou van deze familie. Olga komt met wat thee, koffie en koekjes en komt er ook gezellig bij zitten. Ik kijk naar Herman die er niet echt met zijn gedachten bij is. 'Wat is er?' Vraag ik aan hem en leg mijn hand op zijn been. 'Oh euh niks.' Zegt hij terug. 'Oke.' Zeg ik en wil een hem een kus geven maar hij draait zijn hoofd zodat ik een kus op zijn wang geef. Ik kijk even raar maar kijk dan we naar violetta en Maria. Dat was vreemd. 'Ik ga even naar mijn kantoor.' Zegt hij na een tijdje. 'Oke.' Zeg ik. Hij loop naar zijn kantoor. 'Wat was dat ?' Vraagt violetta niet begrijpend. 'Ik weet het ook niet, sinds gisteren doet hij al raar.' Zeg ik. 'Vreemd.' Zegt Olga. Ik knik. 'Het zal wel goed komen.' Zegt Maria. 'Ik hoop het.' Zeg ik met een zucht. 'Zullen we een film kijken?' Vraagt violetta. 'Is goed.' Zeg ik. We zetten pitch perfect op. Maar ik zit er niet echt met mijn gedachten bij, ik moet steeds denken aan Herman.

De film is afgelopen en violetta wil nog een liedje zingen met mij en Maria. Het is best lang geleden dat ik nog met Maria heb gezongen. We zingen algo se enciende. Na het liedje besluit ik om maar even naar Herman te gaan. 'Hey, mag ik binnen komen?' Vraag ik half binnen. 'Ja kom maar.' Zegt hij. Ik ga op zijn schoot zitten. 'Wat is er toch met je ?' Vraag ik 'niks.' Zegt hij en kijkt weg. Ik draai zijn hoofd zodat hij wel naar me moet kijken en geef hem een kus. Hij kust direct terug. Zo vertrouw en magisch. Na een lange stilte van gewoon in elkaars ogen te kijken. Begint Herman te praten. 'Angie,....' Zegt hij 'ja.' Zeg ik terug. 'Misschien is het beter dat we....' Hij stopt even en doe zijn ogen dicht en neemt adem. 'Dat we wat?' Vraag ik. 'Dat we er een punt achter zetten.' Zegt hij. 'Achter wat?' Vraag ik. Hij kijkt naar beneden en zegt dan 'onze relatie.' Ik schrik. Meent hij dit nu echt? Ik sta op van zijn schoot. 'Waarom?' Vraag ik met een traan langs mijn wang. Herman deed vreemd maar ik wist toch niet dat hij me niet meer wilt. 'Omdat het het beste is voor u.' Zegt hij 'voor mij?! Of voor u!!! Als je denkt dat dit het beste is voor mij ben je serieus mis.' Roep ik nu zowat uit en loop zijn kantoor uit. Gisteren zegt hij nog dat hij van me houd en nu maalt hij het uit.

Herman POV

Dit voelt zo fout. Maar ik wil niet dat er iets gebeurd met Angie. Angie loop mijn kantoor uit. Ik hoor Maria vragen wat er is. Angie antwoord 'hij wilt me gewoon niet meer.' Er zit zoveel verdriet in die zin toen ze het zei. Ik loop mijn kantoor uit en zie dat Angie in Maria's arme is. Ik krijg vier boze blijken. Van Olga, roberto, violetta en Maria. Angie laat Maria los en kijkt even naar mij met zoveel verdriet daarna loopt ze naar boven. 'Olga zal ik een koffie mogen?' Vraag ik aan Olga. 'Oh meneer vraagt een koffie, terwijl de vrouw van zijn leven boven kapot aan het gaan is vraagt meneer een koffie, je hebt geen hart. Weet je wat maak je koffie zelf.' Zegt Olga en loopt naar de keuken. 'Dat heb je weer goed gedaan.' Zegt violetta boos en sarcastisch. 'Hoe vaak ga je haar nog pijn doen?' Zegt Maria dan. Ik loop naar mijn kantoor terug. Ik heb Angie echt al wel vaak pijn gedaan. Maar als ze eens de reden moesten weten waarom ik het heb uitgemaakt dan zullen ze misschien anders praten. Maar het is beter als ik hun niks zeg. Ik wilt niet dat hun iets overkomt en al zeker niet met Angie.

Angie POV

Na een uur Wenen ga ik terug naar beneden. Violetta en Maria zitten aan tafel ik ga bij hun zitten. 'Je gaat toch niet weg he? Vraagt violetta. 'Nee, tenminste als ik nog mag blijven.' Zeg ik en kijk boos naar Herman die eraan komt. Hij knikt van dat ik mag blijven. 'Ik zal jou nooit in de steek laten.' Zegt violetta. 'Ik ook niet.' Zegt Maria 'ik jullie ook niet.' Zeg in. En Herman ook niet al houd hij niet meer van mij. Bij die gedachten laat in weer een traan. 'Oh tante toch.' Zegt violetta en geeft me een knuffel. Ik zie dat Herman op een afstandje kijkt. Ik zie dat hij ook niet echt gelukkig is, maar waarom hij wou mij niet meer, niet andersom.

Niemand komt tussen echte liefdeWhere stories live. Discover now