𝐋𝐎𝐕𝐄 𝐁𝐄𝐘𝐎𝐍𝐃 𝐒𝐄𝐂𝐑𝐄𝐓𝐒

𝐈𝐍𝐓𝐎 𝐇𝐈𝐒 𝐀𝐑𝐌𝐒

❝Sometimes the person who

saves you from the dark is the

one you least expect to see.

- Eunice Santana

---

      Eunice opened her eyes as the morning sun peeked through her curtains. She felt relaxed and comfortable cocooned in her bed, before reality struck in her like a ton of bricks as she remembered what happened last night. She'd lost her job, and the weight of uncertainty now weighed hard on her shoulder.

"Hey, you're awake." Eunice heard Ezekiel's chirpy voice, as she entered the kitchen.

"Why are you still here? Wala ka bang pasok ngayon?" tanong ni Eunice rito.

"Hmm?" kaagad hinango ni Ezekiel ang niluluto nito bago muling harapin ang dalaga. "Uhh, nag-day off muna ko, medyo stressing 'yong mga hawak kong kaso ngayon. How about you, Are you alright?" napahawi ng buhok si Eunice patalikod sa kan''yang tainga ng balingan s'ya ng tanong ni Ezekiel.

"Bakit naman hin'di," maikling tugon n'ya sabay matipid na ngumiti. Nagsimulang maglakad palapit sa dalaga sabay hawak sa ulo nito.

"Yhuri told me everything about what happened last night." Sambit ng binata na agad ikinagulat ni Eunice.

"Wait what?! Sinabi ni Yhuri sayo?" agad na hinawi ni Eunice ang kamay ni Ezekiel. "Hayst bakit kailangan n'ya pa na sabihin 'yon sa'yo." Inis na dagdag nito.

"Pinilit ko s''yang sabihin 'yon, because I'm worried about you." Saad ni Ezekiel. "Lagi mong tinatago lahat ng problema mo, gusto mo laging solo baka nakakalimutan mo na an'dito lang kami ni Mommy. Alam kong may problema ka no'ng umuwi ka kagabi, and I know na hin'di ka rin naman magsasabi sa akin kahit na ilang beses pa kitang tanungin, kaya naisip ko na sila Yhuri na lang ang tanungin." Pagpapatuloy pa ng binata.

"Ezekiel please, stop worrying about me. I can protect myself, I'm not a kid anymore." She grab her shoulder bag which was placed on the shelf.

"I'll go ahead." she added.

"Where do you think you're going? Alam mo ba na nag-day off ako para lang makasama ka buong araw? Tapos aalis ka. Hayst nakakapagtampo." Ezekiel pouts. "Ni hin'di ko na maalala kung kailan ba tayo huling nagkaroon ng get together, hmph." dagdag n'ya.

"Ayaw kong tambay lang 'dito sa bahay, I'll help Tita Elizabeth at her Coffee Shop. Don't worry, babawi ako sayo mamaya pagkatapos ko sa Coffee Shop." Paalam n'ya rito bago tulu'yang maglakad palabas ng bahay.

Naabutan nito Elizabeth na nag-aasikaso sa loob ng coffee shop na tinayo nila ni Arthur, isang taon bago ito mawala. Sa itsura pa lang nito ay mahahalata na agad na malapit na itong ma-bankrupt, kaunti ang customer, minsan lima o kadalasan wala pa. Humihina na rin ang pundasyon nito dahil gawa lamang ito sa mga light materials kaya naman iniisip nila Ezekiel na baka hin'di na rin ito magtagal. Wala na rin naman silang magagawa, nang magsimulang magtayo ng mga sunod-sunod na mga establisyemento sa harap ng maliit na coffee shop nila, hin'di na ito gaanong dayuhin dahil kailangan pang umikot sa eskinita upang matagpuan ito. Gustuhin man nila Ezekiel na ibenta ito at lumipat sa mataong lugar ay imposible pa rin na gustuhin mga kostumer na bumili sa coffee shop nila gayong maraming naglalakihang coffee shop ang nagkokompetensyahan sa kapital ng lungsod.