Unexpectedly inlove [GL'S SERIES #1]

Chapter 27

Staring at her while she is sleeping peacefully on her bed makes my heart melt

She looks really pretty, no one can deny it.

"Ang ganda mo.." bulong ko habang nakasandal sa single couch sa tabi ng kama niya, kanina ay isang bagyo ang dinanas ko para lang hayaan niya kong alagaan at pakainin siya ilang mura pa ang natanggap ko para lang mapainom siya ng gamot, she's already wearing her comfortable clothes habang nililigpit ang mga pinagkainan niya kanina ay pagkaakyat ko rito tulog na siya kaya ang ginawa ko ay naglinis sandali ng kwarto niya dito habang mahimbing ang tulog niya, ang dami kasi niyang pinaghahagis kanina ewan ko ba sakanya

And i smiled again pag naalala ko ang nakita kong phone niya sa may carpet, bago mamatay ang screen neto ay nakita ko ang litratong naabutan ko kanina na masama niyang tinititigan kanina ng dalhan ko siya ng pagkain dito, i don't know why i am smiling pero hindi ako natutuwa sa litratong yon kung hindi kapag naalala ko ang itsura niyang pinanlilisikan ito

I don't have any idea how she get it, maybe one of the girls send it to her, it was the picture earlier. Yung umeksena kanina si cassie pagkarating palang at kinuhanan kami ni hanah. Oh right! Maybe hanah was the one who send it to her

Pero bakit masama ang titig niya? Kaya ba siya kanina pa nagagalit? Pero bakit? I don't get it

Hapon palang ng 5 kaya hindi ako madupuan ng antok, hininaan ko rin kasi yung aircon dahil nilalamig si sav pero hindi naman ganon kainit for me, chincheck ko rin at pinapalitan ng paste towel ni saviel, hindi kasi bumababa ang lagnat niya. Para ngang mas lumalala

Kanina parang sinat lang, pero ngayon dumoble ang init sa katawan niya kaya eto ako ngayon buong araw na nakatitig sakanya

I checked her for the last time bago ko sinimulan maglakad muna patungo sa balcony, ang ganda kasi ng ambiance nakakarelax. Kanina pa kasi ako tensyonada kakaalala kay sav, sana bumaba na ang lagnat niya.

"i hate sunset.." i said to myself while frowning ang aga aga pa pero nagsisimula ng lumubog yung araw ewan koba "why does it feel like sunset means goodbye?" i mumbled again

Para nakong nababaliw rito dahil kinakausap kona yung sarili ko magisa

"why? do you prefer sunrise?" Someone asked behind me kaya napalingon ako agad, she's leaning weakly on the wall kaya mabilis akong naglakad "i'm fine, i want to watch sunsets too.."

"Are you sure?" Imbis na sagutin ay mataray niya kong nilagpasan pero hindi pa nakakadalawanv hakbang ay napahawak na ito sa balikat ko, napailing nalang ako at maingat na ibinuhat siya papunta sa duyan pero imbis na iupo siya don ay inupo ko siya sa lap ko at sinandal sa dibdib ko na ikinakunot ng noo niya

  "you're being clingy." She snorted

"i'm not, alam ko lalamigin ka dito eh, we are gonna head back after a few minutes but while were still here i can lend you my arms muna"  nakangiting saad ko but i chuckled when she suddenly pinched my sides na ikinaigtad ko but instead i just wrapped my arms on her waist and guide her para mapasandal ulit, malambot yung duyan it is covered kaya kumportable din akong nakasandal ngayon while she's also leaning on me

"About what you've asked.." mahinang pagkuha ko sa atensyon niya, hindi siya lumingon pero alam kong nakikinig siya "i don't prefer sunrise nor sunset " tumawa pako ng mahina, my hugs get tighter when i hear her deep breathing on my nape, nakatulog na yata but i still continued "they said sunset means goodbyes and sunrise means a new beginning.. pero sa tingin ko tapos nako sa dalawang yon, a new beginning? I'm already at the middle sav... yun nga lang hindi mo alam, admiring you from a far is so difficult, being with you now is dream come true.." i sighed, i swallowed hard before i kissed her temple and continued to spoke "liking you is my heart's greatest desire amarah.. i have never wanted something like i wanted you. you are so special to me.." i smiled while whispering that, hoping that theres a chance na malaman niya someday how much she meant to me "and.. about naman sa sunset, amarah theres always no goodbye's between us, maybe one day we parted ways..but we always let this one string to connect us to each other so no bidding goodbyes. Sayo ata ko" natawa ako sa sariling sinabi, i stroke her hair while staring at the sunset, i like looking at it but i hate the meaning of it. It sucks