Kendi çocukluğunun eksikliğini kapatmak için, mesleğini bu yönde seçen bir kadın; Afra Deniz Güneri.
Ailesini gururlandıran, mesleğine aşık bir adam; Özgür Işık.
İkisinin de sıradan hayatı, birbirlerini tanıyana kadardı.
Eksiklerini bir yapboz par...
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
♫gülümsersem sana, gülecek misin sen de?
๑
Yaşadığım buhrandan kurtulmak için yaptığım şey, düşünmemekti. Cenk'in söylediklerinin benim için hiçbir önemi yoktu. Vatanına ihanet eden bir pisliğin, vatanı için canını ortaya koyan bir askere karşı sarf ettiği kötü sözler umrumda bile olmazdı.
Özgür'e güveniyordum.
Yeni tanıştığım bu insana gerçekten güveniyordum. Ağırlık barının önüne yaslanmış, bizi izliyordu. Cenk bana yaklaştığında hareketlenir gibi olmuştu, bu yüzden uzaklaşmıştım.
Her ne kadar, Cenk'e olan öfkem büyüse de sakin kalmalıydım. Uzun sürecek olan, başlarındaki ismi öğrenme çabamı es geçemezdim. Yavaş yavaş bana güvenmeliydi.
"Özgür beni ilgilendirmiyor, Cenk. Gerçek yüzünü ne yapacağım?"
Bakışlarını bana çevirdi. Ciddi olup olmadığımı tartıyor gibiydi ki, inandığı çok belliydi.
"Arkadaş oldunuz, önceden seni uyarmak istedim."
"Arkadaş değiliz. Yalnız senin bir askere karşı bunları söylemen, iyi cesaret."
"Askerliği hak etmiyor." diyerek burnundan nefes verip güldü. Ellerini oturduğu yerin iki yanına koyup geriye doğru esnedi.
"Buna sen mi karar veriyorsun?"
Çenemi tutamadığımı anladığım o an, aniden ayağa kalktım. Ciddi olmadığımı sanması için hafifçe gülüp etrafı gösterdim.
"Boş ver şimdi onu bunu, hadi çalışalım."
Başını yavaşça sallayarak ayaklandı. Yanından kaçar gibi giderek duvar dibindeki kondisyon aletlerine gittim. Buradaki konumum Özgür'ün karşısı, Cenk'in çaprazıydı. Sporum çoktan bitmişti ancak Cenk buradayken bir yere gidemezdim.
"Komutanım, Ali börek sipariş etmiş. Eve gitmek için hâlâ şansımız var."
Cihan'ın sesini duyduğumda tekrar karşıya baktım. Özgür, elindeki ağırlıkları bıkkın bir şekilde Cihan'a verdi. Cihan'ın ne ara geldiğini bilmiyordum.
"Çalış, Cihan."
"Beş dakikadır çalışıyorum, yetmez mi? Spor salonu benlik değil!"
"Yarın sabah ben sana sporun alasını yaptıracağım, şimdi burada çalış." dedi Özgür, bakışlarını etrafta gezinen Cenk'e dikerek. Cihan ise gözlerini kocaman açmış, küçük adımlarla geri geri kaçmıştı.
