Anderson Series: Jazmine Anderson

Chapter 17

Jazmine pov

I regret coming here! Kung alam ko lang na may madatdatnan akong unggoy dito hinding hindi ako papayag na pumunta sa pamamahay nila.

Sarap nilang ipalapa sa shark letche kasama pa talaga mga magulang niya ano akala niya nanalo na siya in he's dream wala nga siya sa kalingkinggan ko.

Ito namang babaeng nag invite sakin sarap gahasahin hindi na sana nag damit pa yeah i'll admit she's gorgeous bagay na bagay nga sa kanya ang suot niyang silk dress backless.

Nakakahiya nga kanina damn i think i look stupid when this gorgeous woman open the door. The moment i saw her wetness consume me. Kidding aside i literally drooled fucking shit ikaw kayang makakita ng masarap na putahi akala ko nga walang nakakita paano ba naman pagkabukas palang nito ng pinto nilayasan na agad ako ang sweet talaga niya grabe hindi man lang niya ako binigyan ng chance na masilayan ang kagandahan niya but then her father approach me akala ko nga susungitan niya ako sinabihan lang naman po niya akong punasan ku daw yung labi ko nakakahiya talaga self minus .000001

I want to kill this bastard damn those eyes of him trust me oras na hindi ako makapagpigil shit lang talaga kung makakakita pa siya.

He's looking at my soon to be wife like a piece of meat ready to devour her body's!.

Gigil talaga ako.

I kinda feel out of space she didn't even entertain me nor say hello. I look pathetic they smiling happily while me damn i want to go home.

Sa sobrang inis ko sumakit tuloy mata ko tinaad ko ng bahagya ang salamin ko at kinusot ng konte ang mata ko.

Naramdaman ko nalang na may umupo sa tabi ko amoy palang niya alam kuna kung sino ito.

"Don't you dare take it off your glass" hindi ko ito pinansin pero binalik ko nalang ulit yung salamin ko. Mahirap na mahal kupa buhay ko.

"Are you giving me a silent treatment" alam kung inis ito base palang sa pananalita niya.

Ang galing talaga siya itong hindi ako pinapansin tapus ngayon siya pa itong may ganang magalit manigas siya diyan.

"Damn you" napangiwi naman ako sa sakit paano ba naman kinurot niya ako. Letche may saltik talaga ang babaeng mahal ko.

"Ow they're already here, hello my dear bestfriend" nabaling naman ang pansin namin ng biglang tumayo ang mommy niya sumunod naman ang daddy nito.

"I'm sorry, we're late tinapos pa kasi namin yung meeting, i hope you don't mind zeus athena?" Fuck boses palang kilang kila kuna patay kang bata ka jazmine.

"It's okay olivia, ipapahanda ku palang naman ang mga pagkain have a sit"

"Hon you go first, i'll just call our daughter baka hindi pa kumakain yun" mommy mahal na mahal po kita gosh hindi ko alam na dito sila pupunta kung alam kulang hindi na talaga ako pumunta.

"No need to do that olivia just sit and you will know what i mean" ano daw? Hindi ko kasi narinig yung sinabi ng mommy ni Allyson bumulong lang ata ito sa mommy ko ayoko naman tumingin sa kinaroroonan nila alam kung papatayin ako ni mommy.

Shit hindi ko maiwasang kabahan lalo na't papalapit sila sa pwesto ko ito nalang kasi ang bakanting upuan now i know kung bakit may dalawang bakanteng upuan para pala kila mommy at daddy ito. Pigil hininga ako ng may umupo sa tabi ko.

"G-oodevening po mo- ma'am" kinakabahang saad ko ng makita ako nito. Oh gosh mommy wag muna ngayon mamaya mo nalang ako pagalitan. Sumama kasi ang timpla nito nang makita ako at talagang pinasadahan niya ako ng tingin. I know my mom is upset lalo na hindi ako nagpaalam at ganito pa talaga ang ayos ko. im sorry mommy

Napataas naman ko kilay ko nang mapansin ang pagkagulat ni daddy. si daddy talaga hindi pa nasanay na ganito ayos ko.

Nawala naman ang pagkabahala ko nang mag hain na sila ng pagkain.

Nanubig naman ako sa mga nakikitang nakahanda sa table. May buttered chicken w/ soy garlic sauce, roasted salmon with celery and bulgur salad, kare kareng seafoods, beef steaks and my favorite garlic butter shrimp and they have a cocktail drink.

Binabawi kuna pala yung sinabi ko kanina na ayaw kung pumunta. Buti nalang pumunta ako rito hindi naman kasi ako laging kumakain ng seafood laging naka monitor si mommy sa mga foods ko hindi kasi ako pwedeng mapasobra ng kain nito dahil oras na lumampas ako ng kain ng seafoods nagsusuka ako ng dugo.

Mahilig ako sa shrimp pero ayaw na ayaw ko talaga nag babalat nito nakakatamad. Kukuha palang sana ako ng pagkain ngunit naunahan na ako ni mommy busy ito sa kakalagay ng pagkain sa plate ko not minding the people around us.

"Excuse me ma'am, may kamay naman po siya hindi niyo po kailangang pagsilbihan yang babaeng yan isang hamak na palamunin lang naman po siya dito hindi ko niyo kailangan bigyan ng special treatment" napakagat labi naman ako ng biglang magbago ang aura ni mommy. Wrong move unggoy.

"Did i even ask your opinion young boy" makamandag na tanong niya.

"H-indi naman po p-". Gusto ata talaga niyang mawalan ng tutulugan sasagot pa talaga.

"Then don't speak unless i say so" nanggigihil na saad ni mommy. "Mr and Mrs Legaspi please teach you son how to use a proper manner baka magising nalang kayo isang araw wala yang pinagkakaingatan niyong company nang dahil na din sa kawalang respeto nito". Bigla naman natakot ang mga ito sa pagbabanta ni mommy.

"And you young boy hindi ibig sabihin na nakakaangat kayo ay pwedeng munang lait laitin ang iba especially ang mga nasa lower class. You have to respect the others if you want them to respect you back"

"Im always saying this to my daughter specially when she will own my company and my husband company soon. Don't let fame, luxury and money get in your head even when your flying high like a bird or a plane you still need to keep your feet on the ground" napangiti naman ako sa sinabi ni mommy.

Yes she always reminding me na kahit na mayaman kami wag na wag naming insultuhin ang mga mahihirap lalo na kung ito ay hindi nakapag aral. We need to understand them because we are educated and those people is not so we must teach them and help them not to discriminate or insult. If they don't have money instead of giving them a money give them work teach them how to survive in this world. Yung ang turo ni mommy hindi naman sa ayaw mag bigay ng pera ni mommy ang dami nga nitong charity for poor people but my mother always think bigger.

Kapag binigyan mo daw ng pera ngayon ang isang tao they just use it for a day or maybe a month it depends on how big the money is but kung trabaho ang binigay mo ever month may pera sila may pangkabuhayan sila at makakatulong pa sila sa mga pamilya nila. Oras na may trabaho sila pwede silang makaipon at makapagtayo ng sarili nilang business.

Hindi na nakapagsalita pa si unggoy maging ang mga magulang nito napipi kanina lang ang saya saya nila tudo pagmamayabang nila sa mga business nila pero tumahimik sila ng dumating sila mommy.

"Athena," tawag pansin ni mommy sa mim ni Allyson.

"Yes my dear bestfriend?" Nakangising tanong nito

"Can i get a glass of milk?" Napangiwi naman ako sa sinabi ni mommy ano ba yan nakakahiya.

"S-ure" pilig tawang saad naman nito.

"Drink this sweetie, hindi ka pwedeng uminom ng alak" binigay niya sakin yung milk at kinuha ang cocktail drink what the.

Nakakahiya talaga pwede naman sa bahay nalang ako uminom ng milk mommy talaga.

Shit gusto kunang maglaho sa harap ni honey paano ba naman habang umiinom ito ng cocktail drink ay may multong ngiti ito sa mga labi niya. Wala din naman akong nagawa kung hindi inumin yung gatas pinapanood kasi ako ni mommy nakakaasar talaga.
_________________________________________
3-28-22