W licealnym społeczeństwie łatwo przykleić każdemu etykietę - król szkoły, miss piękności, kujon, flejtuch, szara myszka, emo i ta co ma fioła na punkcie ekologii i wycinki drzew... Wooyoung też taką miał. Jest pilnym i sumiennym uczniem drugiej kla...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
nieznany woo, wszystko ok? tu ja, san przepraszam cię naprawdę zostawiłem cię samego przepraszam obiecałem ci że się nie upiję i nie odstąpię cię na krok zjebałem nawaliłem...wiem przepraszam, naprawdę nie bądź na mnie zły proszę obudziłem się rano obok komody telefon znalazłem w akwarium ojca Ashtona nie miałem jak do ciebie napisać musiałem znaleźć coś na zastępstwo dotarłeś bezpiecznie do domu? emily mi powiedziała że widziała cię jak wybiegłeś... stało się coś?? proszę, odpisz nie ma cię drugi dzień w szkole... przepraszam, wybacz mi siwon nie chce mi nic powiedzieć dziwnie się zachowuje pokłóciliście się? odpisz, proszę cię odchodzę od zmysłów martwię się o ciebie woo... nie wyświetlono
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Wooyoung prawie w ogóle nie spał i nie jadł, a teraz szedł chodnikiem do szkoły, ponownie czytając wiadomości od Sana z obcego numeru, które pokazały mu się na pasku powiadomień. Nie miał zamiaru wchodzić w aplikację, bo nie chciał, żeby brunet wiedział, że ten je odczytał. Wtedy pewnie zostałby zbombardowany jeszcze większym spamem i musiałby odpisać, a chciał tego uniknąć. Najchętniej to wymazałby tamtą imprezę z pamięci.
Schował telefon do kieszeni, poprawił swój szeroki, zielony sweter ze wzorem we dwa rysunkowe dinozaury i snuł się dalej, słuchając swojej ulubionej piosenki na słuchawkach. Szurał nogami o ziemię, zastanawiając się czy jednak się nie wycofać i wrócić do domu, ale bunia niestety przestała przymykać już oko na jego nieobecności, które zaczęły się mnożyć w tak krótkim czasie, zresztą nauczyciele również zaczęli się martwić co się dzieję z ich ulubionym i nienagannym uczniem.
Wzrok miał wbity w ziemię, był przybity i naprawdę nie miał ochoty tu wracać. Wiedział, że w placówce na pewno spotka dwie osoby, których spotkać nie chciał. Czuł się zraniony i oszukany, i po prostu źle, najgorzej. Mocniej ścisnął lewą szelkę swojego plecaka, chcąc się uspokoić, po czym westchnął i podniósł głowę, a wtedy zobaczył Siwona, który stał obok czyjegoś samochodu ze roześmianą grupką swoich znajomych. Pech chciał, że starszy go zauważył, chłopcy złapali ze sobą kontakt wzrokowy, który Jung momentalnie przerwał i przyśpieszył kroku w kierunku wejścia do budynku. Spanikował.
