"ကလေးမ"
"အန်တီမင်းကိုမေးစရာရှိသေးတယ်"
"ဘာမေးမလို့.....အန်တီအဖြေတောင်းမလို့လား မပေးနိုင်ပါဘူးနော်"
"အိုကွယ် ချက်ခြင်းတောင်းစရာလား "
"မေးတာသာဖြေ"
"ဟုတ်ကဲ့"
ခေါင်းတညိမ့်ညိမ့်လုပ်ပြသောကလေးမအား အသာအယာပြုံးပြကာ ဆံနွယ်တချို့အားသပ်တင်ပေးမိ၏။
"ထွက်မပြေးဘူးလား အဲ့ဒီ့နေရာကနေ"
"........"
"ယိမ်းထွက်ပြေးဖူးပါတယ် ဒါပေမယ့် အဲ့ဒီ့တုန်းက မသွားတတ်မလာတတ်နဲ့ ပြီးတော့အကူညီတောင်းစရာလူလည်းမရှိဘူး"
"အဲ့ဒါနဲ့ပဲ ယိမ်းကိုပြန်တွေ့သွားကြတာ..........ယိမ်းလေ အဲ့ဒီ့တုန်းကဖြင့် သေသာ သေလိုက်ချင်တော့တယ်××သူတို့ယိမ်းကိုနှိပ်စက်လိုက်ကြတာ ဆိုတာအလွန်အကျွံပါပဲ"
"ကလေးရယ် ဒါဖြင့်အခုသွားတတ်လာတတ်နေပြီမဟုတ်လား မင်းထပ်မပြေးဘူးလား"
"ဟင့်အင်း လူတွေကယိမ်းကိုမြင်ရင် ရွံကြတယ်လေအန်တီရဲ့ ယိမ်းသွားပါရောလား ဘယ်နားဝေးဝေးပြေးနိုင်မလဲ ယိမ်းမှာဆွေမျိုးလည်းမရှိ၊ပြေးစရာပိုက်ဆံလည်းမရှိ"
"ယိမ်းတို့ကိုခိုင်းစားရုံသက်သက်ရယ် ရလာသမျှသူတို့ပဲယူတာ ယိမ်းတို့ကို မသေရုံထမင်းပဲကျွေးတယ်အန်တီ"
"အဝတ်အစားတွေတောင်....လာတဲ့လူတွေကဝတ်စေချင်လို့ဆိုပြီးပေးခဲ့တာ"
"အခုရော မင်းအဲ့ဒီ့မှာနေချင်သလား အန်တီကမင်းဘက်ကနော် ကလေးမ"
"မနေချင်ဘူးအန်တီ ယောက်ျားတွေနဲ့အတင်းအိပ်ခိုင်းကြတယ် ပင်ပန်းရင်လည်းပေးမနားဘူး×× အန်တီ ယိမ်းအဲ့ဒီ့မှာမနေချင်တော့ဘူး"
"ဒါဖြင့်အခုကစပြီးကလေးမကအန်တီ့အပိုင်ပဲနော်"
"ဘာကြောင့်အန်တီပိုင်တာ"
"မင်းကို အန်တီ့ဇနီးလုပ်ဖို့ဖမ်းခေါ်သွားမလို့ကွယ်"
နှာခေါင်းရှုံ့ပြကာ အပိုတွေဟူသော အမူယာကလေးနှင့်ထိုကလေးငယ်ဟာ ချစ်စရာအတိ။ခေါင်းကလေးအားပွတ်သပ်ပေးလျင်လည်းအလိုမကျစွာ တွန်းထုတ်တတ်သေးသည်။
VOUS LISEZ
"မာနခေါင်ခိုက် သိန်းထိုက်သည်"
Actionစကြဝဠာကြီးရဲ့ထောင့်တနေရာမှာ ကျွန်မအတွက်အချစ်တွေရှိနေမလား သံသရာကြီးရဲ့အစွန်းတဖက်မှာ ကျွန်မအတွက်အနွေးဓာတ်တွေများရပ်စောင့်နေမလား ကျွန်မလေ..ဘယ်နေရာဖြစ်ဖြစ် နေတတ်ပါတယ် ကျွန်မက ပြည့်တန်ဆာမတယောက်ဆိုတော့
