The Reason Of My Smile [ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]

Κεφάλαιο 11

Τότε ο Δημήτρης βουρκωσε και σταμάτησε να με βλέπει στα μάτια. Πιάνω το πρόσωπο του στρέφοντας το βλέμμα σε μένα.

-Τι εννοείς?
-Ρε Στεφ, γιατί νομίζεις ότι ήρθα έτσι στο άσχετο να κάτσω μαζί σου ενώ ούτε καν σε ήξερα? Δεν μπορούσα να σε βλέπω στεναχωριμενη όταν σε πείραζε αυτός ο βλάκας και για αυτό από την πρώτη μέρα σε προστατευα. Δεν είναι "σε γουστάρω" ή " μου αρέσεις"...είναι σε ΑΓΑΠΏ. Σε αγαπώ για αυτό που είσαι. Στην αρχή μου αρεσες από την εμφάνιση αλλά όταν έμαθα τον χαρακτήρα σου και το ποια πραγματικά είσαι εσύ, σε ερωτεύτηκα. Το ερωτευτεί είναι μεγάλη λέξη και εγώ πραγματικά το εννοώ.

Εκείνη την στιγμή και τα μάτια μου βουρκωσαν.

-Αλλα από ότι είδα εχθές εσύ δεν νιώθεις το ίδιο για μένα.
-Εισαι σίγουρος?

Τότε με είδε με ένα ύφος ξαφνιαζμενο και σαν να έλεγε "ΤΙ". Ξαναπιανω το πρόσωπο του αλλά αυτήν την φορά δεν την άφησα αλλά κρατούσα τα χέρια μου εκεί.

-Ολοι αυτοί οι μήνες ήταν καλύτεροι για μένα Δημήτρη. Ήμουν χαρούμενη και ένιωθα ασφάλεια. ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΧΑΜΌΓΕΛΟΥ ΜΟΥ!!

Τον φίλησα και μετά μπήκα στην αγκαλιά του. Ήμασταν και οι δυο σε μια περίεργη κατάσταση και άβολη διότι ήμασταν στη μέση του προαβλιου.

Μετά άκουσα τα κορίτσια να λένε αωω και αλλά τέτοια πράγματα. Βγήκα από την αγκαλιά του Δημήτρη και γυρνάω σε αυτές.

-Γεια σας πιτσουνακια μου. Τι βλέπω εδώ...
-Στο είχα πει ,δεν στο είχα πει? Ήμουν σίγουρη πως αυτοί οι δυο θα καταλήξουν μαζί.
-Καλα καλά κέρδισες!
-Δηλαδη για να καταλάβω είχατε βάλει στοίχημα για εμάς τους δύο.-τους είπα με σηκωμένο το ένα φρύδι.
-Ναι εγώ το είπα γιατί ήμουν σίγουρη πως θα κερδίσω και πως εσείς οι δυο είστε ο ένας για τον άλλον.
-Δεν πάτε καλά έτσι??
-Ελα μωρέ Στεφ...είναι πολύ χαριτωμένο αυτό από την Αγγελική.
-Συμφωνω αλλά δεν έπρεπε να βάλουν στοίχημα σε εμάς.
-Τελος πάντων...

"Αγγελική τι κέρδισες...τι στοίχημα είχατε βάλει." Ακούω τον Δημήτρη να λέει στην Αγγελική με σιγανή φωνή.

Και μετά αρχίζουν και γελάνε όλοι τους σαν χαζά. Όμως τους διέκοψε το κουδούνι. Εγώ με τον Δημήτρη μαζί πήγαμε στην τάξη και καθίσαμε στο θρανίο μας. Το μάθημα άρχισε και με πολύ διάθεση.

Ήμουν τόσο χαρούμενη που μου ερχόταν να χορέψω μες στην μέση του μαθήματος. Έριχνα κανένα βλέμμα στον διπλανό μου , ο οποίος βέβαια ήταν ο Δημήτρης, και ένιωθα πεταλούδες. Μου χαμογελούσε τόσο ωραία και με έκανε να νιώθω ηρεμία μέσα μου.

*Στο διάλειμμα*

-Λοιπον, γιατί πριν δεν προλάβαμε να μιλήσουμε, σε σχέση με όσα έγιναν εχθές το βράδυ... Ο Διονύσης μου ζήτησε συγγνώμη για όσα είχε κάνει και μου είπε πως νιώθει κάτι για μένα.
-Εχ ΤΙ? Τον πίστεψες?
-Να σου πω την αλήθεια, όχι δεν τον πίστεψα. Για αυτό όταν μου ζήτησε σήμερα να πάμε μια βόλτα του είπα όχι. Αλλά πιο πολύ ήθελα να στο πω για να μην νομίζεις πως ότι είδες χθες ήταν κάτι σοβαρό ή με συναίσθημα. Ήμουν και πιωμενη.Οποτε μετά θα πάω να ξεκαθαρίσω τα πράγματα μαζί του και θέλω να είσαι και εσύ εκεί.
-Καλυτερα να το κάνεις μόνη σου αυτό.
- Οκ , καλά.

*Σχολασμα*

-Διονυση!!
-Ναι.
-Θελω να σου πω κατι.
-Ενταξει περιμένω.

Όταν έφυγαν όλοι περνώ την τσάντα μου και την βάζω στην πλάτη μου. Μετά πλησιάζω τον Διονύση και του λέω να περπατήσουμε μαζί.

-Λοιπον...έχουν συμβεί πολλά πράγματα τελευταία και θέλω να ξεκαθαρίσουν.
-Στο γνωρίζω αυτό.
- Διονύση μπορεί αυτό να σε πληγώσει αλλά δεν έχω τα ίδια συναισθήματα που εχεις εσύ για μένα. Εγώ πιστεύω στην αλλαγή των ανθρώπων και πραγματικά πιστεύω πως έχεις αλλάξει αλλά δεν έχει να κάνει αυτό. Μπορώ να ξεχάσω όσα μου έκανες στο παρελθόν αλλά δεν μπορώ να αποκτήσω συναισθήματα όπως τα δικά σου γιατί αυτά τα συναισθήματα αυτα ανήκουν στον Δημήτρη. Και οι δυο νιώθουμε το ίδιο και πιστευω πως θα προχωρήσουμε μαζί. Δεν θέλω να το πάρεις στραβά αλλά γιατί όχι να έχουμε μια πολύ καλή φιλική σχέση εμείς δύο.
-Οκ εντάξει. Έχω μείνει λιγάκι τώρα αλλά καταλαβαίνω. Εγώ πάντως έχω μετανιώσει απίστευτα πολύ για όσα σου έκανα και ελπίζω να με συγχωρέσεις.
-Συγχωρεμενος. Τώρα όμως πρέπει να φύγω. Με περιμένουν!
-Οκ, θα τα πούμε. Γειά.
-Μπάι.

*****                 ********                 *****

-Ετσι αγάπη μου, εγώ και ο μπαμπάς σου από τότε μέχρι σήμερα είμαστε μαζί , δίπλα ο ένας στον άλλον. Φτιάξαμε μια υπέροχη οικογένεια και είμαστε περήφανοι για τους εαυτούς μας.
-Μαμα, σημερα είναι η επέτειος της γνωριμίας σας. Πόσα χρόνια κλείνετε μαζί?
-20 χρόνια αγάπη μου. Και σε αυτά τα 20 χρόνια εμείς σπουδάσαμε μαζί, παντρευτηκαμε και μετά αποκτήσαμε εσένα ομορφιά μου. Και εσύ μας ελαμψες την ζωή πιο πολύ. Εδώ και 10 χρόνια εσύ μας κάνεις πιο χαρούμενους και πιο περιφανους κάθε μέρα. Σε αγαπάμε πολύ.
-Τι κάνουν οι πριγκίπισσες μου?
-Μπαμπα σε λατρεύω. Και τους δυο σας λατρεύω.

..................................     .................................

Heyyy

Λοιπόν μέχρι εδώ ήταν η ιστορία μας. Ελπίζω να σας άρεσε γιατί εγώ πραγματικά το λάτρεψα. Μπορεί να έχει τα λαθοι της , η ιστορία, αλλά κάθε λεπτομέρεια και κάθε λάθος το κάνει ακόμα πιο ξεχωριστό και εκφράζει ένα μέρος του εαυτού μου.

Δεν είμαι και η τελειότερη συγγραφέας αλλά απολαμβάνω φουλ αυτό που κάνω και αυτό μετράει για εμένα.

Love y'all so much and thanks for reading my story/book!!

❤️❤️