Lolita (bxb)

Yakarış

Hastane odasının kapısında beklerken Akın pişmanlıkla her zerresinin kasıldığını hissediyordu.
Berk akşam üzerinde kendini odasına kilitlemiş ve avuç avuç ilaç yutarak kendine zarar vermişti.

Akın telaşla hastanede volta atarken Mehmet Ali pişmanlıkla sayıklıyordu.
"Hepsi benim yüzümden...Hepsi..."

Lolita dün gece büyük planlar yaptığından bahsetmişti.
Berk'in gerçek yüzünü çıkaracağına dair o denli iddialı konuşmuştu ki...
Akın ,Berk'i gördükten sonra ilk iş Mehmet Ali'ye hesap soracaktı.

Zaten durmadan atışıp duruyorlardı.
Mehmet Ali,Berk ile Akın çıkmaya başladığından beri sürekli küsüyor,problemler çıkarıyor ya da benzeri davranışlarda bulunuyordu.
Ama özellikle son aylarda bu sık hale gelmeye başlamıştı.

Lolita yazdığı zamandan beridir.
Şiddeti ve hiddeti giderek artan bir çığ gibi...

Akın kendisini içeri davet eden hemşirenin kapıyı aralaması ile birlikte içeri yel gibi girerken pişmanlıkla kalbine çöreklenen acıdan yutkunamamıştı dahi.

Solgun esmer yüzü,kanlanmış  kara gözleriyle birlikte oğlan serum takılı halde uzanırken Akın her zaman olduğu gibi onu sinesine  yaslayıp göğsünde uyutmak istiyordu.
O güzel kara saçları ellerine dolayıp tek tek okşamak  ve onu güldürmek istiyordu.

Her ne olursa olsun ,Akın hala Berk'i kalbinden  atamıyordu.
O sadece onun davranış ve söylediklerine kızıyordu.
Ama yeterince zaman vermediği için de suçlu hissediyordu.
Allak bullak bir biçimde eski sevgilisinin ağlamaktan bitap olmuş solgun çehresine bakarak yutkundu zorlukla.

"Endişelenmeyin..."dedi doktor bir kaç reçete karalarken.
"Sadece vitamin...midesini temizledik. Bol su içmeli. Bir kaç saate çıkabilir."

Berk gözlerini kaçırırken Akın derin bir nefes alıp yumdu gözlerini.
Neyse ki sadece vitamin idi...
Kalıcı bir hasar bırakacak ya da risk oluşturacak bir nedeni yoktu.

Hastane odasında iki eski aşık göz göze geldiklerinde Berk fısıltıyla mırıldandı.
"Bir dahakine..."

"Ne bir dahakine Berk ?"dedi Akın sıkılı dişleri arasından.
"Ne bir dahakine ? Şu hale bak. Halimize bak...Ne yapıyorsun sen ?"

"Bir dahakine...bulabildiğim en ağır ilaçları içeceğim.. "diye fısıldadı oğlanın kara gözleri hüzünle dolarken.
"Sensiz yaşamak istemiyorum..."

"Bu yaptığın..."dedi Akın zeytuni yeşilleri hırsla kısılırken.
"Berk...Ben seni sevmediğim için değil...Sen ,tanıştığımız halinden çok farklı hale geldiğin için bitti. Sana karşı olan..."

"Dolduruşa geliyorsun."dedi Berk hıçkırıp.
"Mert seni dolduruyor,Memoli seni dolduruyor. Onlar beni hiç sevmedi. Hiç istemediler beni. Beni asla kabul etmediler..."

"Yalan mı!"diye hıçkırdı Berk elleriyle yüzünü kapatırken.
"Arkamdan concon diyorsunuz. Zengin çöpü diyosunuz..."

"Yavrum arkandan demiyoruz."dedi Akın sinirle.
"Kendimize de kenar mahalle varoşları diyoruz. Şaka. Arkadaş arkadaşa şaka..."

"Aldattığını öğrendim beni..."diye fısıldadı Berk yutkunup.
"Beni biriyle aldattığını öğrendim..."

"Ben seni kimseyle..."dedi Akın şaşkınca.

"Bir aşığın varmış..."diye fısıldadı Berk hıçkırıp.
"Son zamanlarda da zaten hep telefondaydın...Sen beni aldattın Akın...Sen beni onun için terk ettin..."

"Yemin ederim..."dedi Akın derin bir nefes alıp.
"Duygusal ya da fiziksel bir şey olmadı kimseyle.."

"Her yerde seni benden alacağını gülerek anlatıyormuş.. "diye fısıldadı Berk.
"Her yerde...benim bir sinek olduğumu söylüyormuş..."