The Juan's Mafia Legacy 3 (The Juan and Only I Love)

Chapter 6

a/n;UNEDITED THANKS FOR WAITING KEEP SAFE GOD BLESS US ALL!

JOHN 15:18

IF THE WORLD HATES YOU, KEEP IN MIND THAT IT HATED ME FIRST

Chapter 6

ALIGAGA ako ngayong araw kasi ang punta namin sa mansion ng mga Lanciego dalawang linggo ko ring hinintay ang pagkakataon na ito our visit to them was pre scheduled dahil nasa cebu province daw ang parents ni Miguel and it will be my first time meeting them mabuti na lang talaga I have done a back ground information about them.

Miguel interwined our hands the moment we went down the car bitbit niya ang isang box ng fruit cake na binecake ko para kay Senyora Catalina I hope she likes the taste of it inaral ko talaga ang baking although I have no interest of it sa pagpapanggap kong ito marami akong bagay na nadiskurbre sa sarili yung akala kong di ko kaya kaya ko pala and it somehow I am proud of myself because I overcome those insecurities I have.

"relax mahal..." he whispered in my ears and kiss me on my cheeks namula naman ako sa ginawa niya parang hindi pa talaga ako sanay na sobrang sweet ni Miguel at wala siyang pakielam kahit na sa pampublikong lugar man kami.

"I can't..." ani ko at ngumuso sa kaniya kinakabahan ako ng sobra

Pumasok kami at binate naman kami kaagad ng may katandaang katulong we greeted her too.

"Manang si Mama?" Miguel asked the old woman.

"pababa na iyon Senyorito sinabi ko nan a nandito kayo" magalang na sagot nito bago kami iniwanan doon sa may sala nakaupo kami ni Miguel pagala-gala ang mata ko sa loob ng Mansion ng mga Lanciego it was so huge not a typical Mansion dahil mas double ang spaces nila dito tapos ang dami pang men in balck na nakabantay sa paligid.

"hmmmm.... Bakit maramaing tauhan ang nandito?" I aksed and sounded curiously to him although I have idea already.

"just a security mahal.... You know enemy in business." Tumitig siya sa akin at pinasadahan ang buhok inipit niya pa sa gilid ng tenga ko ang iilang hibla ng buhok na tumatabing sa mukha ko.

"why are you afraid of them?" he asked with his tender voice.

Kagat labing tumango ako sa kaniya "hindi lang ako comportbaleng nakikita sila tapos may hawak pang mga baril" mahinang bulong ko sa kaniya. And the least expected I see when Miguel called one of them tingin ko yun yata ang head of security nila he motion them to leave us at sa labas na lang magbantay. Binalikan niya ako sa upuan and he snaked her arms on my waist sa tuwing ginagawa ni Miguel iyon being so touchy with me palagi akong napapapitlag sa gulat.

"how about now? Still afraid mahal?" tanong niya umiling ako at ngumiti sa kaniya.

"damn..." mahinang niyang sabi tumungo siya ng kaunti and I felt his lips on the side of my lips kapwa kami napahiwalay sa isa't-isa ng may tumikhim sa bukana nag double stair case bumaba doon ang nasa middle aged woman nakasuot ito ng magarbing kasuotan and she has this perfect set of pearl jewelries and her hair was tied like the hairstyle of Audrey Hepburn.

"Ma" Miguel acknowledge hindi niya binitiwan ang kamay ko ng luampit kami sa nanay niya.

"Anak" he said nautal pa ako, "Ma-magandang umaga po.." I was mermerized upon seeing her this close. Napayuko pa ako ngsipatin ako nito mula ulo hanggang baba she stare like she was have this telescopic eye that can see every bit of me.

"Ma, please don't look at her like that kung alam mo lang ilang linggo niyang pinaghandaan ang araw na ito her hands now are sweating and cold" nagulat ako ng sinabi ni Miggy sa kaniyang ina.