ZÜMRÜT YEŞİLİ (Meriç & Vera)

⏳4.Bölüm⏳-Vampir Sorunsalı

Meriç ile olan konuşmamızdan sonra odamdan çıkmıştı... Bende üzerimi değiştirip hemen yatağıma girdim...

Ve kendimi günün yorgunluğunun ardından uykunun kollarına teslim ettim ..

⏳

Gerçi uykuda bile rahat yoktu ya!
Neden mi? Saçma sapan rüyalar görüyordum... Sabaha kadar babamla ilgili bir çok rüya gördüm... Tabi en sonunda uyanıp yatakta doğruldum ve düşünmeye başladım ...Hepsi o Meriç denen herif yüzündendi ama... Kafama milyon tane şey soktu... babamdan şüphe edecek hala geldim sayesinde...

Hem sanki kendisi çok mükemmel bir insanmış gibi!

Tövbe tövbe ya! Ne insanı! O insan mı ? Hiç! Vera kendine gel ya!

Bir vampirden insan diye bahsediyordum resmen...

Hem dün arabadaki hallerim neydi benim ya?

Kemerimi takmaya çalıştı diye... Kafamda hemen film sahneleri canlandı...

Sanki o vampir aşktan meşkten anlayacakmıydı ki?

Gerçi sanki ben çok anlıyordum ya!

Aklıma saçma sapan şeyler getirmekten vazgeçsem iyi olacak...

Sonuçta Meriç aklımı okuyabiliyor... Gerçi şuan yanımda değil... Belki duymuyordur..

Duymuyordur dimi ya? Ya duyuyorsa
İşte o zaman vay ben öleydiiimm!!

Ahh! Ne yapıyorum ben ya hâlâ zihnimden konuşuyorum... Duyuyorsa zaten kendi ipimi kendim çekiyorum demektir...

Hep şunu derdim kendi kendime eskiden...

" İç sesimi biri duysa beni kesinlikle yaşatmazlar... "

Çünkü bazen öyle şeyler düşünüyordum ki... Yani anlayacağınız bazen saçmalamanın dibine vurup ,bazende haddimi epey bir aşıyordum ..

Ve bunları biri duysa ben zaten biterim diyorken...

En korktuğum şeylerden biri oldu işte o vampir aklımı okuyordu... Başka bir güç bulamamışlar mı sanki? İlla zihin okuma şart mıydı?

Hem bir şey daha bu vampirler niye hep zenginler ya... Filmlerde olsun dizilerde olsun.. Hep zenginler maşaAllah...

Bu değirmenin suyu nereden geliyor bir acaba...

Benim babam polis olmasına rağmen biz o kadar zengin değiliz be... O maaşla bile geçinmek zorken...

Bu vampirler parayı nereden buluyorlar... Ve hiç mi fakir vampir olmaz yani?

Ben bu düşüncelerde kaybolmuşken Meriç bey odamın kapısına dikilmişti..Kapıyı iki kere tıklattı... Duymazlıktan geldim... Sonra dışardan seslendi...

" Vera duyduğunu biliyorum aç kapıyı?"

" Açamam!"

" Rica etmedim ... Bu bir emirdir aç kapıyı!"

" Lan açmıyorum dedim ya!"

" Bak benle o şekil konuşma fena olur"

" Napcan ?Bak konuşuyorum... Ve de kapıyı da açmıyorum..."

" Sen istedin bunu"

" Ne diyon Hacı ya?"

" Vera son kez soruyorum açıyor musun kapıyı?"