ZÜMRÜT YEŞİLİ (Meriç & Vera)

⏳54.Bölüm⏳-Kuzey

"Aynı şey sen ve Vera için geçerli Meriç... Birbirinizi tamamlıyorsunuz... Çok yakışıyorsunuz.. Vera sana bakarken gözlerinin içi parlıyor kızın...eğer ben Vera'nın abisi olsaydım... Kız kardeşimi bu denli seven bir adam olduğu için gurur duyardım...ki Vera da seni kendi canından bile çok seviyor... "

" Lan Vera'yı özlettin bana... Yarım sattir Vera da Vera... Nerde benim sevgilim ben sevgilimi özledim...

Oturduğumuz yerden kalktım ve lavaboların olduğu yere gittim... Kızlar tuvaletinin önünde durdum kapıyı tıklattım...

" Veraa... Sevgilim içerdemisin? "

Ses yok...

" Bak giriyorum Vera. "

Yine ses yok... Kapıyı açtım ve içeri girdim...

Kimse yok...

Etrafa baktım kimse yoktu... Yerde veranın kıyafetinden bir parça buldum...

Kan lekesi...

Kan vardı üzerinde...

Etrafa baktım yerlerde kan lekesi vardı..

Veranın kan kokusu...

Bu Vera'nın kanı...

Tuvaletten çıktım demirle oturduğumuz masaya gittim...

Demir...

Demir'de yoktu...

Masada sadece bir not vardı...

Notu açıp okudum..

Oyun başladı.
İmza: büyük patron.

Telefonuma bir mesaj geldi...

Bir konum gelmişti altındada bir mesaj...

Görüsmeyeli uzun zaman oldu evlat... Sevdiklerini kurtarmak istiyorsan hasret giderme zamanı attığım konuma yalnız bir şekilde gel... Seninle ve Sevdiğin iki kişi arasında pazarlığa oturacağız...

Vera mı ? Demir mi?

Seçim senin...

Büyük patron ve babam iş birliği yapmış ve hem Vera'yı hemde Demir'i kaçırmışlardı...

İyi de neden? Tek istedikleri Vera değil miydi? Demir ne alâka Lan?

Demirden ne istiyorlar...

Birde benden seçim yapmamı bekliyorlar...

Elimdeki telefonu sıktım sinirle...

Vera...
Demir...

Anlaşılan bu atılan konumda büyük bir hesaplaşma olacaktı... Telefonda mesaj sayfasına girip konuma tıkladım...

Tuhaf bir şekilde burası İstanbul değildi...

Atılan konum ,yurt dışında bir yerdi...Annemin yanı ..

Los Angeles...

Bu kadar hızlı bir şekilde 10 dakika da ülke değiştirmiş olamazlardı değil mi mi?

Bir anda başım dönmeye başladı gözlerim kararıyordu...

Etrafa bir karanlık çöktü...

Noluyor...

Bir anda mekan değişmişti..

Kendimi az önce demirle beraber oturduğumuz masada buldum... Ve Demir karşımdaydı...

Ama nasıl...

"Aga sen beni dinliyor musunnn? " Diye sordu Demir.

" Demir sen gerçekmisin? "