KUKLACI : Ölüler Diyarı

3. Bölüm

Çığlığı duyan ikili birbirine bakıp ,
-'Bu ses ne ?' dediler aynı anda ..

...

Çığlıklar ard arda durmaksızın yükseliyor ve gecenin sessizliğini ahenkle bozuyordu. İkili bir anda ne yapacaklarını şaşırdı. Richard polis olmanın verdiği bilinçle seslerin geldiği yöne koşmaya başladı. Bugün daha ne kadar olayla karşılaşacak bilmiyordu ama günün sonunda uyumayı iple çekiyordu şimdiden. Emma , Richard'ın koştuğunu görmüş istemsizce peşine takılmıştı. Richard elinden geldiğince sesleri takip ederek kaynağının nerede olduğunu çözmeye çalışıyordu ki kendi ayak seslerinden başka bir ayak sesi daha kulağına ilişti. Göz ucuyla arkasına baktığında Em'in de onu takip ettiğini fakat ona yetişmekte zorlandığını gördü. Buna aldırış etmeden koşmaya devam etti ta ki karşısına çıkan yol ayrımına kadar yol ikiye ayrılıyordu ve her iki taraftanda sesler yankılanmıştı. Bir anlık duraksadı Richard ne yapacağını kestiremedi , arkasına baktığında Em yanına gelmek üzereydi. Arkasına dönerek :

-'Hangi tarafa gideceğiz ?' dedi. Em nefes nefese kalmış kesik soluklarla ,

-'Sağ.' diyebildi sadece.

Richard Em'in verdiği komutla sağa doğru koşmaya başladı. Em ise hemen yanında belirtmişti. İkili 10 dakika kadar koştuktan sonra kanyonun dibindeki şahşahalı evin önüne gelmişlerdi. Sesler gittikçe kısılmış gibiydi. Richard bu ihtişamlı eve göz gezdiremeden büyük kapıyı bütün yorgunluğuna rağmen biraz zorlansa da açabilmişti. Richard hızla büyük merdivenleri çıkıp büyük kapının önüne geldi , herhangi bir şey aradı açabilmek için çünkü tutulacak kolu yoktu. Emma da o sırada yanına gelmişti. Richard Em'e dönerek :

-'Nasıl açılıyor bu kapı ?' dedi.

-'Bilmiyorum , hiçbir fikrim yok. ' dedi Em kapıya göz gezdirirken.

-'Ne demek bilmiyorum ? Sen cidden burada yaşadığına emin misin ? Hiçbir şey bilmiyorsun. ' dedi.

-'Sırf burada yaşıyorum diye her şeyi bilmek zorunda değilim anla şunu. ' dedi Em.

Evin zili vardır deyip kapının sağ tarafına doğru yürüdü gözlerini gezdirdi. Duvarın dibindeyken bir anlık kafasını kaldırınca duvardaki asılı çanı gördü. Elini uzatıp çanı çalmak istedi fakat boyu çana göre kısaydı eli yetişmiyordu. Zıplayarak denemek istedi yine de istediğini alamamıştı. Yandaki seslerden dolayı Richard sağa dönünce Em'in zıpladığını görmüştü biraz üstündeki çanı çalmaktı amacı bunu hemen farketti. Yanına sessiz adımlarla yaklaştı ve tam dibinde durdu. Em son kez zıplamak istediğinde farketmediği Richard'ın kafasına sert bir darbeyle çoktan vurmuştu. Koca bir 'Ah' nidasıyla geriye sendeleyen Richard sinirle homurdandı. Em ise sadece gülmekle yetinmişti. Sahte bir üzüntüyle sordu :

-'Richard , iyi misin ?' dedi.

-'Cidden bir de soruyor musun ?'

-'Evet , ne oldu ki ?'

-'Yok bir şey. ' dedi sinirle Richard. Em ise bu hareketiyle kahkahayı basmıştır. Ayaklarının üzerinde yükselip elini uzatarak Richard'ın burnunu sıktı ve 'Ödeşmiş olduk' dedi.

Richard yaptığı bu harekete sadece göz devirmişti. Yeterince vakit kaybettiğini düşünen genç adam , kızı itip elini çana doğru uzatıp bir kez çaldı. Kapının açılmasını beklemişti ama herhangi bir sonuca ulaşmamıştı. Çanı tekrar çaldı sonuç aynıydı. Şansını tekrar büyük bir inançla deneyip çaldı ve üçüncü çalışta klik sesi kulakları doldurdu. Richard ve Em sese kulak kabartıp açıldığını anlayıp birbirlerine bakıp gülümsedi. Richard Em'e dönerek :

-'Bana yardım etmen gerek tek başıma açabileceğimi sanmıyorum. ' dedi yorgun olmaya yüz tutmuş sesiyle.

İkili önce silkelendi ve kendilerine geldiler. Em sola Richard sağa doğru geçti ve 3'e kadar saydılar , ikili kapıyı itince yavaş yavaş aralanan kapıdan içeriyi görebilmişlerdi. İçerisini , büyük camlardan sızan ay ışığı haricinde başka bir nesne aydınlatmıyordu. Ortama loşluk kazandırmıştı bu ayrıntı. Richard biraz daha kapıyı itelemiş kapının gıcırtılı sesi eşliğinde içeri girmişlerdi. Richard önde Em arkasındaydı adımlarını dikkatle atıyor gelecek herhangi bir tehlikeye karşı tetikte duruyorlardı. Evin alt katında büyük ve sade bir salon karşılıyordu onları. İçeride nem ve küf kokusu vardı ama yeni havalandırıldığı farkediliyordu.
Em fısıltıyla :