spider-man: home truth

"Chapter fifteen"

سلام سلام سلاااام!
حالتون چطوره؟ خوبید؟

این هم از اولین پارت (واقعی) این داستان بعد از مدتی طولانی :)))

من یه کم زنگ زدم نمی‌دونم باید اینجا چی بگم هیهیهیهی...

ولی امیدوارم نوشتنم زنگ نزده باشه و شما هم همچنان دوستش داشته باشین D:

همین دیگه، امیدوارم از این پارت لذت ببرید و اگه اینطور بود ممنون می‌شم بهش وت بدید و براش کامنت هم بذارین.

بوس بهتون❤️

***

وقتی کارتی که ته کوله اش جا خوش کرده بود رو دید، یادش اومد. پیتر بالاخره فهمید که چرا صورت مردی که شب گذشته باهاش جنگیده بود انقدر آشنا به نظر می‌رسید. اون شخص، کسی بود که پیتر باهاش دو ملاقات کوتاه توی شرکت آزکورپ داشت و کارت شناسایی اش رو برای ورود به اتاق عنکبوت ها برداشته بود.

مکس دیلن.

اما مشکل اینجا بود که از آخرین باری که مکس رو دیده بود، اون مرد به شدت تغییر کرده بود. پوست و چشم هایی آبی، صدای غیر عادی و توانایی اش توی کنترل برق. این چطور ممکن بود؟ یعنی مکس تمام این قدرت ها رو با خودش داشته و حالا داره ازشون استفاده میکنه؟ اونم نه برای یه هدف درست. چون تنها کاری که مکس دیشب کرده بود آسیب زدن به فستیوال بود.

و بعد پیتر با خودش فکر کرد؛ ممکن بود که آتش سوزی اداره برق و خاموشی شهر هم به خاطر مکس باشه؟ از اونجایی که شب قبل قدرت مرد رو دیده بود، این احتمال خیلی غیر ممکن به نظر نمی‌رسید و همین پیتر رو نگران کرد. اگه اون مرد بتونه همچین خرابی بزرگی فقط با اشاره دستش به وجود بیاره، حتما کار های خطرناک تری هم از دستش برمیومد. کار هایی که حتی ممکن بود در سطح اونجرز باشه.

اما سوال این نبود که همه اون اتفاق ها کار مکس بوده یا نه. قضیه این بود که چرا؟ برای چی مکس باید انقدر به همه جا آسیب بزنه و اوضاع شهر و مردم رو بهم بریزه؟ فقط برای جلب توجه؟ یا هدف دیگه ایی پشت این کار ها بود؟

از اونجایی که پیتر شب قبل نتونسته بود برای مدت زیادی مکس رو ببینه یا باهاش حرف بزنه، نتونست متوجه هدفش بشه. اما یه چیزی رو خوب می‌دونست. اینکه مرد اصلا دلش نمیخواد مزاحمی داشته باشه و ترجیح میده که تنها بمونه. اگه تونی اونجا بود، پوزخند می‌زد و میگفت که احتمالا مرد بیچاره تمام زندگی اش تنها بوده و برای اینکه توجه نیویورک رو برای مدت کوتاهی به خودش جلب کنه داره این کار های احمقانه رو میکنه.