The Last Sunset

Chapter 19

"Dad...ang tagal na nilang nasa loob hindi paba tapos?" I asked my dad nervously. Kanina pa ako palakad lakad at mukhang naiinis na ang tatay ko sa akin.

Hindi ako mapalagay. Kinakabahan ako, sobra. Nanginginig ang buong katawan ko. Tiningnan ko ang oras ng phone ko and it was 9 pm already.

"Can you please calm down? That nervousness wouldn't help"aniya kaya napaginhawa ako ng malalim bago umupo katabi niya.

My phone vibrated. Someone called and I don't know who is it.

"Excuse me po"pag eexcuse ko kay dad bago ako umalis para sagutin ang tawag. Kinakabahan ako kung sino ito but my mind kept saying that I need to answer it.

"Hmm hello? Who is it?"

[Hey! Its me Tritton!]

Nanlaki agad ang mata ko sa narinig ko.  Paano niya nakuha number ko?

"H-how did you get my number?" I asked.

[I'm Tritton Marcus Rodriguez, you know?]aniya kaya napairap ako na para bang nakikita niya.

"Alright. What do you want? I'm busy today"

[Nasa hospital raw mama mo ah, ooperahan daw ng 7 pm, e ngayon ko lang alam kaya ngayon nalang ako tumawag]sambit niya mula sa kabilang linya. Hindi talaga ako nagkami, mapagkakatiwalaan naman pala itong si Trit.

"Yeah, I know it already don't worry"sambit ko.

[We? Joke! Nasa hospital ka ba? Pupuntahan kita—]

"What?! No! I mean okay lang..okay lang naman si mom, I need to go now just... don't go here yet, dad is here"ani ko.

Ayokong makita kami ng papa ko magkasama baka maisip niya na medyo close na kami ni Tritton tapoa ituloy ang kasal

No way!

[Oh okay, call me if you need my help then! Bye! Goodnight!]

I said 'okay' before I ended the call. Bumalik narin ako sa upuan kung nasasaan si dad. He was looking down, feeling nervous. I could see his nervousness. Kahit na laruan ang trato niya sa akin alam kong mahal na mahal niya parin si mom.

"Who is it?"he asked immediately when he saw my presence.

Umupo ako sa tabi niya. "A friend"tanging sambit ko bago tumahimik ang paligid. Inaantok na ako pero hindi ako makatulog dahil sa nangyayari.

Maya maya pa ay napatayo kami dahil sa paglabas ng doctor.

"Doc, where's my mom? What happened?!''pag aalala ko.

"You're mom is okay. Kakatapos lang namin siya operahan ang everything went fine. Kailangan nalang siyang ilipat sa room niya at ipagpahinga. Weeks will be needing para makalabas siya ng hospital. Thats all"the doctor implied.

Ngumiti at tumango si dad sa kaniya bago siya umalis. Ilang minuto pa ay nilabas na rin si mom para ilipat sa room. Nakaginhawa ako ng malalim nang malaman kong okay na siya.

"Pwede kang umuwi sa bahay, Hyara. Rest and get some sleep, dito lang ako. Babantayan ang mama mo"sambit sa akin ng tatay ko.

Gusto ko man pero hindi ko kaya baka mamaya ikulong niya ako doon habang buhay. Hindi ko siya mapagkatiwalaan!

"N-no, its okay. I'll stay here with mom, too"sambit ko. Umupo siya sa couch at napasapo sa noo.

"Don't you trust me? Hindi kita ikukulong roon. What the hell are you thinking?! Alright!"he stopped for a bit. Tumayo siya mula sa kinauupuan niya. Guminhawa siya ng malalim.