Herkese merhaba ben hem yazar hem de hikayenin kahramanıyım. İçimde tutarak ne bir arkadaşıma ne de aileme anlatamadığım duygularımı, yaşadıklarımı burada isimsiz olarak bi ihtimal birileri okur diye paylaşmak istedim. Daha fazla içimde tutamayacak ve kimseye güvenerek içimi dökmeyecektim çünkü. Ben 21 yaşındayım ve hiçbir zaman normal bi hayat yaşadım diyemem. Annem ve babam ben 4 yaşındayken ayrıldılar. Doğup büyüdüğüm şehri terkedip hiç tanımadığım bir yerde üvey babam ve annemle devam ettim hayatıma. Küçüklüğümden bahsetmek istemiyorum çünkü bundan daha fazla zaran veren bir şey yok bana ilerleyen günlerde anlatırım belki bilmiyorum. Doğrusu yazmaktan korkuyorum anlattıklarımdan kendim çok korkuyorum çünkü neler doğurur hiçbir fikrim yok. Bu zamana kadar kimseye ağzımı açmadığım anılarımı şuan binlerce yabancıya dökmek üzereyim ve bu hiç düşündüğüm kadar kolay değil ve içimi inanılmaz bi korku kaplıyor. Doğrusu nereden başlayacağım hakkında da hiçbir fikrim yok. Küçüklüğümden beri en ufak bir tartışmada kendime zarar verirdim hep. Kafamı duvarlara vurmalar, kollarımı ısırarak parçalamalar, vücudumu tırmalamalar, sigara basmalar, jilet izleri anlayacağınız bedenim haritadan farksız. Geçmişimin izleri vücudumda saklı. Neymiş bana bu kadar zarar veren geçmiş bunu da ilerleyen kısımlarda anlatabildiğim kadar anlatacağım sizlere.
KAMU SEDANG MEMBACA
Bir Bipoların Günlüğü
Non-FictionAkıl hastanesinde yatmış olan bir bipolar hastasının bugüne kadar ara ara kaleme aldığı duyguları,hisleri ve yaşadıklarını konu alan gerçek bir günlük.
