yüreğimde doğdu bu şiirler, incitmeyin kanatlarını ne olur

Maviden öğreneceğimiz çok şey var, bayım.

masmavi bir gemiye atlayalım hadi,
martılara uçmayı öğretelim,
bulut olmayı,
su olmayı,
okyanus olmayı,
ve insanlara anlamayı öğretelim.

pek bir şey lazım değil aslında.
bir sepet dolusu simit,
biraz cesaret,
üç kaşık mutluluk,
ve sepetin dibine sıkıştırılmış
birkaç elma.

diyorum ki,
hadi mavi olmayı öğrenelim.
gökten bulut olmayı,
okyanustan su olmayı,
martılardan özgür olmayı öğrenelim.
insan oldukça insan kalacağız nasıl olsa,
mavi olabilmeyi de öğrenmeli insan.

*

bu paragrafa kendi yazdığınız bir şiiri veyahut yazıyı bırakmanızı isteyeceğim sizden. uzunluğu hiç fark etmez, içinizden kopup gelmiş olsun yeter. sanki bir sürü güzel ruh burada toplanmış gibi, o sebepten hepinizle, her birinizle karşılıklı olarak bir şeyler paylaşmış olmak, sizi biraz tanımak istiyorum. eğer siz de isterseniz, kelebeklerim. bence birini tanımanın en iyi yollarından biri onun neler yazdığına bakmaktır, yüreğinde neleri sakladığını böylece görebilmektir, satırlarını anlayabilmektir. çünkü ister istemez kendimizden parçalar bırakıyoruz, aslında düşündüğümüz ve hissettiğimiz her şeyin bir yansıması. aklımda bir fikir daha var, onu da yapmayı çok istiyorum sizinle. ufacık bir bilgi vereyim, bugün sizden okuyacağım satırlar bir sonraki etkinliğimizde çok işime yarayacak, hatta epey. buraya çok güzel şeyler bırakacağınızdan oldukça eminim. şimdiden yazan herkese çok teşekkür ediyorum. yüreğinize güzel bakın.