bankzitters zijn stoegg

hoofdstuk 38

POV Tess
We zitten allemaal op de bank en opeens word ik gebeld. Ik neem op: 'hallo met Tess'. Zeg ik. 'Met Lara de Jong je weet wel van het ziekenhuis'. Zegt een mevrouw. 'Oja is er nieuws?' Vraag ik. 'Ja Robbie is weer wakker, het was niet gepland, maar als jullie willen kunnen jullie langs komen om hem te zien en eventueel te praten'. Zegt ze. Ik krijg tranen in mijn ogen. 'We komen eraan'. Zeg ik en ik hang op. Ik kan mijn tranen niet inhouden en Matthy vraagt wat er is. 'Jongens Robbie is wakker'. Zeg ik. 'Wacht wat'. Zegt Lynn. Iedereen zit rechtop en ik zeg dat we ernaartoe mogen. Iedereen gaat meteen zijn schoenen pakken en we lopen naar de auto. Matthy rijdt ik zit naast hem dan zitten Koen,Raoul en Lynn achterin en daar achter zit Milo. We rijden naar het ziekenhuis en als we aankomen lopen Lynn en ik naar de balie om te vragen naar de kamer. Hij ligt in een andere kamer. 'Waar kan ik jullie mee helpen?' Vraagt de secretaresse. 'We zijn opzoek naar Robbie van de Graaf'. Zegt Lynn. '5de verdieping kamer 8'. Zegt ze. 'Bedankt'. Zeg ik snel en we lopen terug naar de jongens. '5de verdieping kamer 8'. Zeg ik en we lopen weer naar de lift. We stappen in de lift en we zijn al snel boven. De liftdeur gaat open en iedereen stapt uit. Ik stap als laatste te lift uit en we lopen naar kamer 8. Als we aankomen bij kamer 8 zien we door het raampje Robbie liggen. Hij ziet er niet heel gezond uit. Logisch natuurlijk. Ik maak de deur open en hij kijkt ons verward aan. Ik probeer hem een knuffel te geven, maar hij wijst me af. Wat is er gebeurd? Vraag ik me af. 'Wie zijn jullie?' Vraagt hij. 'Je vrienden, huisgenoten, beste vriendin van je vriendin'. Zeg ik. Hij kijkt ons nogsteeds verward aan. Ik begin tranen in mijn ogen te krijgen. Is hij ons vergeten? Vraag ik mezelf af. 'Ik heb geen idee waar je het over hebt'. Zegt hij. Ik val in Matthy's armen. 'Wat is er aan de hand?' Vraagt Raoul. 'Hij heeft een hersenschudding en is dingen vergeten'. Zegt ze. 'Kan hij zijn herinneringen terug krijgen?' Vraagt Koen. 'Ja, maar het kan wel nog even duren'. Zegt ze terug. Ik haal opgelugt adem en we lopen de kamer uit. Volgens mij snapt hij er nogsteeds niks van. Ik zie dat Lynn haar tranen in moet houden dus ik loop naar haar toe en zonder iets te zeggen geef ik haar een knuffel. Ze kan haar tranen niet inhouden en opeens zegt ze: 'wat nou als hij ons echt is vergeten?' 'Weet ik niet'. Zeg ik en we lopen samen naar de jongens die al onderweg zijn naar de auto. De jongens zitten al en wij gaan ook in de auto zitten. Matthy rijdt ons naar huis en als we thuis zijn pak ik een paar repen chocola uit de kast en loop ik naar de kamer van Matt. Lynn loopt mee en we gaan samen gewoon wat praten en in de tussentijd chocola eten. Helaas is de chocola binnen 5 minuten op dus moeten we wat anders verzinnen. We besluiten te gaan zwemmen en we gaan vragen of er iemand mee wil. We lopen samen naar beneden. 'Wilt er iemand mee zwemmen?' Vraag ik. 'Oehh leuk'. Zegt Matt. 'Ik kom'. Zegt Koen. De rest gaat ook mee en we gaan ons allemaal omkleden. Ik heb deze bikini aan:

En dit is de bikini van Lynn:

We gaan met z'n alle naar het zwembad toe en opeens word ik van achter opgetild. Het is Matthy en hij springt met mij in het zwembad. Het water is best koud, maar dat is ook wel weer grappig. De rest komt er ook in en ik zie Milo naar Lynn staren. Ik laat het maar want ik wil ook gewoon een leuke middag hebben.