သွန်း Pov;
ကြာက ငိုပြီးထွက်သွားတာကို မြင်ပေမယ့် သူမ စိတ်ရှုပ်နေတဲ့အတွက် ဒီတိုင်းလွှတ်လိုက်မိတယ်... ပြန်တွေးမိတိုင်း ရင်ထဲမကောင်းပေ။ ကြာ့ကို အားနာနေမိသည်...
အ၀တ်အစားလဲပြီး ကုတင်ဘေးက ခုံပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ သူဆွဲပေးထားတဲ့ ပုံတူလေးကို မျက်လုံးက ရောက်သွားတော့ ကိုင်ကြည့်လိုက်ပြီး
* မိုးတွေကလည်း ရွာနေတုန်းပဲ သူအိမ်ပြန်ရောက်လောက်ပြီနေမှာပါ... မင်းက အချိန်မှားပြီးရောက်လာတာပဲ ငါစိတ်မကြည်တဲ့ အချိန်ဆို အမြဲတမ်းရောက်လာတယ် ပြောမိပြောရာတွေ ပြောထွက်ကုန်ရော *
သူမအခန်းကနေ အပြင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ရပ်ထားတဲ့ ကြာရဲ့ကားကို တွေ့လိုက်တော့
" သူ့ကားပဲ သူကားနဲ့ မပြန်ဘူးလား အိမ်ကိုရောပြန်ရဲ့လား မိုးကလည်း ရွာနေတာကို ဘယ်တွေလျှောက်သွားနေလဲ မသိဘူး "
ဖုန်း ဆက်ကြည့်မယ်လုပ်တော့ battery မရှိတာကြောင့် စက်ပိတ်နေသည်..
အားသွင်းပြီး စက်ပြန်ဖွင့်လိုက်တော့ ကြာ့ဆီက misscall တွေ ၀င်နေသည်
" ခုနက ခေါ်ထားတာပဲ ဘာလို့ ခေါ်တာလဲ ငါ့ကို စိတ်ဆိုးပြီးထွက်သွားတယ်မှတ်တာ ပြန်ခေါ်ကြည့်ရင်ကောင်းမယ် " သွန်းလည်း ကြာ့နံပါတ်ကို နှိပ်ကာ ပြန်ခေါ်လိုက်သည်..
.......
ငယ် Pov ;
ဆေးရုံကို ရောက်တော့ counter မှာထိုင်နေတဲ့ nurse မလေးက
" ပထမနံပါတ်ကိုဆက်တုန်းက စက်ပိတ်ထားလို့ နောက်ဆုံးပြောထားတဲ့ နံပါတ်ကို ခေါ်လိုက်တာပါ လူနာရှင်နဲ့ ဘယ်လိုပက်သက်လည်းမသိဘူး "
" သူငယ်ချင်းပါ "
" ဟုတ်ကဲ့ form လေး ဖြည့်ပေးပါနော် အမျိုးတွေမိဘတွေမရှိဘူးလားဗျ "
form ယူကာ ဖြည့်နေရင်း
" ဟုတ် မရှိလို့ သူ့မိဘတွေက နယ်ဘက်မှာပါ ကြာ့ အခြေအနေရော သူအရမ်းဖြစ်သွားလား "
" လောလောဆယ် အရေးပေါ်လူနာခန်း ထဲမှာပါ အခြေအနေကတော့ မသိရသေးပါဘူး ဒဏ်ရာကတော့ တော်တော်ပြင်းတယ် "
