The Dominant Boss (Myanmar Translation)

45. ရင်းနီးခဲ့မှုများနှင့် အတိတ်ကာလ

[Unicode]

"ဘော့စ် ဒီမှာ ကျွန်တော့်အစ်ကို အတွက်ယာဂုချက်တာ အများကြီးကျန်သေးလို့။ အဲ့တာ ဘော့စ် ညလည်စာဘာမှ မစားရသေးဘူးမလား။ ဒါက ကြာစေ့ ယာဂုကို နှင်းပန်းပွင့်နဲ့လုပ်ထားတာ။ နောက်ကျတဲ့အထိနေတဲ့သူတွေ ဒါကို စားကြတယ်၊ ခန္ဓာကိုယ်အတွက်ကောင်းတယ်တဲ့။"

ဝမ်ချန်း သူ့ဟာသူပဲ မီးဖိုချောင်ထဲသို့ပြေးဝင်သွားပြီး ပန်းကန်နှင့် ဇွန်းကို ယူကာ အငွေ့တစ်ထောင်းထောင်းထနေသော ယာဂုကို ပန်းကန်ထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။ အနံ့အရတော့ စားချင်စဖွယ်ဖြစ်နေတုန်းပင်။

သူရောက်လာတာကိုမြင်သည့်တိုင် ချူရိဖုန်း မအံ့ဩပေ။ ဒီလူ၏ အပြုအမူများမှာ အခြားသာမန်လူများနှင့်မတူ အမြဲကွဲပြားနေပြီး ၎င်းတို့ကို သွား၍နှိုင်းယှဉ်ရန်မဖြစ်နိုင်ချေ။

ချူရိဖုန်းထိုင်လိုက်ပြီးနောက် ဝမ်ချန်း ပန်းကန်ကိုသူ့လက်ထဲသို့ ချက်ချင်းပဲ ထည့်ပေးလိုက်၏။ ချူရိဖုန်းလည်း အိုက်တင်ခံမနေတော့ပဲ တစ်ချက်မြည်းကာ သူပြင်ပေးသမျှကို အကုန်စားပစ်လိုက်သည်။ ဝမ်ချန်းဟာ သူ့အချက်အပြုတ်ပညာကို ယုံကြည်ပြီးသားဖြစ်သည်။

သူစားလို့ပြီးသည့်နောက် ဝမ်ချန်းက နောက်ထပ်ထည့်ပေးရန်လုပ်သော်လည်း ချူရိဖုန်းက တားလိုက်၏။ ချုရိဖုန်းက သူ့ခြေထောက်ရှည်ကြီးကို ချိတ်ကာထိုင်လိုက်သည်။ ဝမ်ချန်းကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ပြောလိုက်၏။

"ပြောလေ၊ ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ။"

ဝမ်ချန်း မပြောပဲ မနေနိုင်ပေ။ ချုရိဖုန်းက သူ့အကြောင်းကို ကောင်းကောင်းသိသည်။ အကြောင်းမရှိပဲနှင့်တော့ မည်သူမှ ဘုရားကျောင်းကို မသွားပေ။ ဝမ်ချန်းဟာထိုကဲ့သို့သော လူမျိုးပင်ဖြစ်သည်။

"ဘော့စ် ခင်များက တစ်ကယ်တော်တာပဲ။ နောက်ပိုင်းကျရင်လည်း အလုပ်သွား အလုပ်ပြန်မှာ ဘော့စ်ကို အနှောက်အယှက်ပေးဖြစ်ဦးမယ်ထင်တယ်။"

ဝမ်ချန်း ချက်ချင်းပဲ ပြောလိုက်သည်။ အကြံပေါ်သွားသည့်အပေါ် ရှက်မနေတော့ပဲ မီးစင်ကြည့်ပြီးသာ ကလိုက်တော့၏။