ဘဝတွေ ရှိလား...
ခက်ခဲတာတွေကိုသိလား...
အစမရှိ အဆုံးမသိမှုတွေရဲ့
အနက်အနဲက ဘယ်လောက်များလဲ.
ချစ်မိမှုတွေက မှားယွင်းနေတာလား.
အမှားတွေက အချစ်လား...
ကိုယ်လုပ်ချင်နေတဲ့အရာ...
ရူးနေအောင် လုပ်ချင်နေမိတဲ့ အရာ..
မင်းကို သိမ်းပိုက်ချင်မိတဲ့ငါ...
မင်းသိပ်ချစ်ရတဲ့ လူသားက ရှိပြီးသားမို့...
အ့လူကို မင်း ဆုံးရှုံးခဲ့ရလို့ ရူးနေရတယ်ဆိုတာ သိလိုက်တဲ့အချိန်..........
ကဗျာမဆန်လှသော စာစပ်ဆိုမှုလေးတစ်ခု...
ဖတ်လို့ကောင်းချင်မှ ကောင်းပါလိမ့်မည်။သို့သော် သူ့ခံစားချက်နဲ့သူ ရေးထားတာမို့ ဘယ်သူမှ ဝေဖန်ခွင့်မရှိ။
ဒီကဗျာလေးက ရေးစပ်သူရဲ့ အနာကျင်ရဆုံး အပိုင်းတွေကို ကိုယ်စားပြုသတဲ့...
ရေချိုးခန်းထဲက ရေချိုးပြီး ထွက်လာတဲ့ သူရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ ရေစက်တွေက တွဲလွဲခိုလို့ရယ်။
bath robeလေး တစ်ထည်နဲ့ လူသားလေးက ချောချောလေးရယ်ပါ။
နွေးထွေးလွန်းတဲ့သူ။
တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ အေးစက်လွန်းတဲ့သူ။
ပြုံးလိုက်ရင် ကမ္ဘာကြီးကို ပိုလှစေတဲ့သူ။ မျက်နှာလေး တစ်ချက်ပျက်သွားရင်လည်း ကမ္ဘာကြီးက သာယာမည်မဟုတ်တော့။
မိနစ်၂၀အတွင်း အဝတ်အစားပါဝတ်ပြီး ဖြီးလိမ်းပြင်ဆင်မှုတွေပါ အပြီးသတ်သွားသည်။
အနက်ရောင် suitကို ဝတ်ဆင်လိုက်ပြီး ဆံပင်တွေ အားလုံးကို နောက်သို့ သပ်တင်လိုက်ကာ ရေမွှေးတစ်ချက်စွတ်လိုက်သည်။
ပြင်းရှရှနဲ့ ဆွဲဆောင်မှုရှိရှိမွှေးသော ရေမွှေးလေး... တစ်ချက် ပြန်ကြည့်လိုက်ကာ ဖုန်းကိုကိုင်ပြီး အပြင်ဘက်သို့ တစ်လှမ်းချင်းစီ လျှောက်ထွက်သွားလိုက်သည်။
Other:boss...ကျတော်တို့ bossပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်ပြီးသွားပါပြီ။
တစ်ဖက်ဖုန်းက ပြောလာတဲ့ အသံလှိုင်းကြောင့် နှုတ်ခမ်းတို့ တွန့်ချိုးသွားရသည်။
"အင်း...ကောင်းတယ်...သူ့ဘဝကို ဆက်ဖျက်..."
ပြောစရာရှိတာ အကုန်ပြောပြီး ဖုန်းကို ချလိုက်သည်။
ညှင်းပြီး နှိပ်စက်မလား...
အမြန်ဆန်ဆုံး နှုန်းနဲ့ သတ်မလား...
YOU ARE READING
ပင်လယ်ဖြစ်ရပါလို၏⛵💙
Fanfictionအချစ်တွေ အမုန်းတွေ ဆုတောင်းတွေ ကျိန်စာတွေကို မယုံကြည်တဲ့ ပင်လယ်တစ်စင်း ငိုကြွေးတဲ့အခါ လှနိုင်ပါ့မလား ပျော်ရွှင်တဲ့အခါ မလှနိုင်စရာရော ရှိပါ့မလား....ပင်လယ်လေးက ဝမ်းနည်းရမှာလား ပျော်ရွှင်ရမှာလား အကျည်းတန်ရမှာလား လှပရမှာလား..... အခ်စ္ေတြ အမုန္းေတြ ဆုေတာ...
