i'll be your man, hyunin ✓

6

Oy verin ve yorum yapın 😡 İyi okumalar dilerim <3

-

"Siz niye ıslaksınız oğlum?"

Hyunjin benim konuşmama fırsat kalmadan "Boşver ya hadi devam edelim." demişti. Diğerleri de üstelemedi ve maça devam ettik.

~

"Biz kazandık işte abi boş yapmayın."

Maç bitmiş, karşı takımı 5-2 yenmiştik. Beş golün üçünü In-youp hyung, birini ben, birini ise Soobin atmıştı.

Ukala bir tavırla "Ee ne ısmarlıyorlar bize şimdi?" sorusunu yöneltti In-youp hyung. "Yarramı"

In-youp hyung anlamaz bakışlarla Minho Hyung'a bakıyordu. "Minho derdin ne oğlum önceden çok iyi anlaşmıyor muydunuz?" Bunu soran Chan hyungdu. En zekimiz o sanardım. Bence anlamak zor değildi.

"Arcade'e gidelim. Her şey sizden ama." Fikri ortaya atan bendim. Herkes kabul etmişti.

Ansızın esnedim. Bununla beraber ne kadar yorulduğumu fark ettim. Ayrıca duşa girmem gerekiyordu. Kıyafetlerim de ıslaktı. Hyunjin'inkiler de öyle. Daha fazla böyle kalırsak hasta olabilirdik.

"Bebek ekmeğimizin uykusu gelmiş." dedi Changbin hyung.

"Benim de geldi."

"Evlere dağılalım o zaman. Konuşuruz kaçta çıkacağımızı." Hepimiz anlaşmıştık.

"Gel jeongin gidelim." Hyunjin kolunu omzuma attı. "Hyunjin yürüyerek ya da taksiyle gidin benim işim var." In-youp hyung vedalaştıktan sonra arabasına bindi ve uzaklaştı.

"Yarın görüşürüz o zaman hadi Allaha emanet biz kaçar" Hyunjin ile ilerlemeye başladık. Kolu hâlâ omzumdaydı. Güvende hissettiriyordu.

"Güzeldi bugün eğlendim."

"Evet, güzeldi" Yaklaşık beş dakika boyunca konuşmadık. Sessizliği bozan Hyunjin olmuştu.

"Bizde kalsana bugün"

"Neden?"

"Babam geçen gün play station 5 almıştı bana. Kurmayı pek beceremedim sen anlarsın öyle işlerden. Hem fifa falan atarız. Annem de en sevdiğin yemeklerden yapmıştı tam da bugün. Sürekli neden bize gelmediğini, küs olup olmadığımızı soruyor."

"Hyunjin tamam kalırım sakin ol." Cümleleri üst üste sıralaması beni güldürmüştü. Gülmemle o da gülmeye başladı.

"Anneme haber vereyim sizde kalacağımı." Telefonlarımızın şarjı bittiği için telefon kulübesi bulduk. Hızlıca annemi aradım ve bugün Hyunjinlerde kalacağımı haber verdim. Vedalaştıktan sonra telefonu kapattım.

"Eee?"

"E gidelim öyleyse." Ellerimi ceplerime koydum ve Hyunjin'e doğru ilerledim. Yanına gelmemle kolunu omzuma, elini de cebine yerleştirdi.

~

"Aaa Jeongin, hoş geldin ne çok özlemişim seni." Bayan Hwang beni sıcak bir şekilde karşılamış, sıkı sıkı sarılmıştı. Hyunjin ne kadar sıktığını fark etmiş olsa ki "annee yeter sıkma çocuğun suyunu çıkarttın." demişti. Ayak üstü sohbetten sonra salona geçtik.

"Annenler nasıl tatlım? İyilerdir umarım." Ellerini yanaklarıma götürüp okşadı. Annemmiş gibi severdi beni.

"İyiler sağolun Bayan Hwang. Hyunjin kalmaya çağırdı ama müsaitsinizdir umarım."

"Sana her zaman müsaitiz Jeongin. Ailemizin bir parçasısın sen de." Söyledikleriyle gülümsedim.

Hyunjin'e bakarak konuştu "Uzun zamandır gelmeyince bu serseri seni üzecek bir şey yaptı sandım." Sesi kızar gibi çıkmıştı.

"Annee" Hyunjin göz devirdi.

Tekrar bana döndü "Aç mısın tatlım? İstersen hemen hazırlayayım masayı. Kal-guksu pişirmiştim. Kimchi de var. İçime doğmuş Hyunjin'in seni eve getireceği."

Hyunjin benim konuşmama izin vermeden lafa atladı "Olur anne sen kur masayı biz de duş alır geliriz."

"Tamam oğlum."

Merdivenleri çıkmaya başladık. Hyunjin sesini çocuk gibi çıkarırken konuştu "I.N-aaah ben tek başıma duş alamıyorum." Ona dönüp gülünce yüzünü köpek yavrusu gibi büzdüğünü gördüm. Gülerken "Ben yıkayayım mı seni hyunnie? Hem In-youp hyungun bahsettiği minik pipini de görmüş olurum" ben de sesimi onunki gibi çıkarmıştım. "Bence birlikte yıkanalım"  söylediğiyle daha da gülmüştüm.

"Neden olmasın."