კარზე ზარია, რომლის უკანაც ჯონგუკია.
ჯიმინი კარს უღებს და ბედნიერი შესცქერის მას. ეხუტება და გვერდით იწევა, რომ შიგნით შემოვიდეს.
-დაბადების დღეს გილოცავ ჯიმინ. ეს ერთი საჩუქარი, ვფიქრობ მეორეს მერე განახებ-გადასცა პატარა ყუთი, რომელშიც ბეჭედი იდო.
-გმადლობ ჯონგუკ! ძალიან მომწონს!-გახარებულმა წამოიძახა და ორივენი მისაღებში შევიდნენ
-გაიცანი,ეს ქაია, ჩემი ბიძაშვილი, ხოლო ეს კი თემინი,მისი მეგობარი-გააცნო ორი ახალი სახე ჯონგუკს და მანაც ორივეს ხელი ჩამოართვა, შემდეგ კი დანარჩენებს შეუერთდა.
შორიდან უყურებდა ჯიმინს, მის ტანს, ღიმილს და...საჯდომს. საჯდომს, რომელიც ადგილზე აშკარად ვერ ეტეოდა.
მთლიან მისაღებში შუქი ჩაქრა და მხოლოდ ტორტზე არსებულმა სანთლებმა გაანათებს იქაურობა, ისიც სუსტად. ტორტზე გარკვევით ეწერა park cutie jimin და შემდეგ ორი სანთელი, რომელსაც 2ნის და 3ნის ფორმა ქონდა
სიმღერის დასრულების შემდეგ მან სანთლები ერთი შებერვით ჩააქრო და ყველამ ტაში შემოჰკრა. ჯინი დასაჭრელად გაიქცა, დანარჩენები კი მაგიდას მიუჯდნენ, ტორტის მოლოდინში.
სასმელი ბევრი იყო, რადგან იუბილარს დალევა განსაკუთრებით უყვარდა. ახლაც, ჭიქის მაგივრად ბოთლით სვავს დანარჩენებთან ერთად
უკვე ყველა ისეთ მუღამში იყო შესული, რომ სიმღერა და ცეკვაც კი დაიწყეს, ჯონგუკმა კი ჯიმინს დაუძახა და ერთად გავიდნენ მისაღებიდან სხვა ოთახში
-გახსოვს,რომ გითხარი მეორე საჩუქარიც მაქვს თქო?-ეკითხებოდა მთვრალი ჯონგუკი
-ჰოო,როგორ არა! ძალიან კარგად მახსოვს!-უპასუხა ასევე მთვრალმა ჯიმინმა
-მაგაზე ბევრი ვიფიქრე, თუ რა იქნებოდა მეორე საჩუქარი და ბოლოს ამაზე შევჩერდი. დაბადების დღის კოცნა-თქვა და მისმა გრძელია თითებმა ჯიმინის ლოყაზე ჰპოვეს ადგილი, მისკენ მოსწიეს და მის ტუჩებს დაეპატრონენ
