(SUNANIN ANLATIMIYLA)
Sınıftan çıktıktan sonra hızla merdivenleri yukarı çıkıp tavan arasına girdim. Yalnız kalmaya ihtiyacım vardı ve burası hem sessiz hemde karanlıktı.
Kulağıma kulaklığımı takıp bu sefer
Anlat baba
Şarkısını dinliyordum
~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Nası anlatayım baba içimi dolduran dertleri
Söylesene para dediğin 3 kuruş benden değerlimi
Hayır öyleyse madem bizde yolumuzu çizelim
Bi gün bu evden gitsem gitme diye kolumdan çeker misin?
Bi kere aradığında deki özledimde aradım evlat
Emin ol senden daha sıcak baba yattığım çekyat
Cüzdanıma para koymak yerine sevgi koysan
Emin ol kan çanağı gözlerim uykuya doyar
Elin adamı beni övmekten yıllardır usanmadı
Ben bi kere oğlum diye sarılmanı beklemekten usandım
Hadi indir kalkanı bi kere gülümse çok mu zor
Nolacak tokatın ateş gibi anca bi sigara yaktırıyor
On sekiz yılı boşver benim yaşımdayken baba oldun
Beni anlayacak senken sırt çevirmeyimi çözüm buldun
Borç dediğin dertse bi çok arkadaşım yetim kalmıştı
Biraz sevgin olsaydı sen yaşarken yetim kalmazdım
Kimileri var şarkılar yapıyor cennetteki babalarına
Gel sarıl adam değilim cenneti indirmezsem ayaklarına
Benden adam olmaz diyosun ama diplomamla gelicem
Yıllardır takdir etmediğin oğluna okul mu takdir vericek
Dört duvar arasında 4 kişilik aile bak hayallere
Ne güzel demi baba daha sığdıramadık bile resimlere
Olsun belki bir gün olur o zaman olur muyum buralarda
Hadi gel dertlerime eşlik et bi masal anlat baba
Bana bir masal anlat baba içinde tüm oyunlarım
Kurtlar kuzu olsun şekerle bal
Baba bir masal anlat bana
İçinde tüm sevdiklerim
İçinde istanbul olsun
Baba bak bu masalım güzelmi
Bir yanlışım olduğunda gözlerinle süzerdin
Belli etmesem de her şeyden özeldin
Değer verdiğin şişenin kafası annemden güzel mi
Ben özendim mutluluğa beceremedim düştüm baba
Bu gece kaleme aldığım en sade düşsün
Ne yaptım da daha doğmadan gözlerinden düştüm
Beş kuruşluk sevgi ver ya sen de üstü
İstemedim senden pahalı değerli hediyeler
İnsanoğlu tapar hep bir parça umut getirene
Baba üzgünüm şarkımı bir son getiremem
Anlatacak bir ton şey var sığmaz oldu gecelere
Ben beceremem mutluluğu ayaklarım tutmuyor
Bunca yıldır yanımdayken sensizliği kutluyorum
Susmuyor bu çocuk bak hep insanlar rahatsız
Rüyamda seni anımsadım etraf oldu Karanlık
Ve şimdi soruyorum huzur geri gelir mi?
Ben de dört duvar arası bir hayli delirdim
Ve serindi yazın ortasında dahi soğukluğun
Utanır oldum artık baba kazan biraz sorumluluk
Bana bir masal anlat baba
İçinde tüm oyunlarım kurtlar kuzu olsun şekerle bal
Baba bir masal anlat bana
İçinde tüm sevdiklerim
İçinde istanbul olsun
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Şarkı bitmişti. Sağ gözümden bir damla akıp çenenden elime düşmüştü.
Ben babadan yana çok yaralı bir kızdım.
Ben hiçbir zaman babasının prensesi olan bir kız olmadım.
Yada saçımı tarıyıp beni öpen koklayan, koruyan bir babamda olmadı.
Hani kızların ilk aşkları babalarıdırya, benim babam ise benim ilk korkum olmuştu.
Kimseye göstermediğim tarafım , duygusuz, hatta sözde taşkalpliydim ben.
Gülmeyen, ağamayan sadece sinirlenen, sevmek nedir bilmeyen
Oysa ben hiç sevilmedimki sevgiyi nasıl bileyim ne olduğunu.
Benim hiç çocukluğum olmadı, babam benim elimden tutup beni okula götürmedi, sırtım ağırmasın diye çantamı taşımadı.
Hani bir söz vardır
Çocukluğumu yaktılar benim, alevlerin gençliğime kadar sıçradı.
Bu söz çok anlamlı ve derin bir sözdü, yaşamayan anlamazdı.
Annem, yani üvey annem.
Onu çok secerdim annemi benim o nekadar kan bağımız olmasada.
Babam, belkide üvey babam annemi asmıştı.
Evet bunu görmüştüm, kendi gözlerimle astığını görmüştüm.
Annemin yemeğine uyku ilacı katıp annemi asmıştı,
İntahar süsü vermek için.
Kapının aralığından görmüştüm annemin, ipin ucundaki asılı bedenini.
Babam, kapıyı açıp bana baktı ve sırıttı.
"sonunun böyle olmasını istemiyorsan susacaksın" dedi o zamanlar 6 yaşındaydım çok küçüktüm ve korkuyordum o odada ne kadar kaldım bilmiyorum
Ama annemin bedeni hala ipte asılıyordu.
Abim, gelip annemi indirmişti, o gün bir söz verdim anneme, bunu ona yapan adamı kendi ellerimle ben asacaktım.
İstesem giderdim polise adam öldürme, adam yaralama, uyuşturucu, gasp, kadın, çocuk ticareti, kumar, taciz, tecavüz...
Adam pisliğin tekiydi elimde kanıt vardı, delillerle.
Ama ben onun cazasını kendim vericem, kendi ellerimde ölecek, ikisinde hem abim hemde babam.
Annemin intakımı alacağım, aynı zamanda çocukluğumun intikamını alacağım.
Ben düşünceler dalmışken Kolumda bir el hissedince irkildim ve otarafa baktım.
Boraydı,neden gelmişti? Ve burayı nasıl bulmuştu? Sıraların altına girmiştim.
"iyimisin" dedi bana hitaben
O zaman yeni farketmiştim ağladığımı elimle yüzü sildim, ondan ağladığımı saklayacak deyildim kaçkere omzunda ağlamıştım.
"iyim" dedim derin bir nefes alarak.
"neden ağladın?"
Sustum. Konuşmak istemiyordum sadece yalnız kalmak, müzik dinlemek istiyordum.
"aras baba ardı beni seni aramış ama açmamışsın."
Tekefonuma baktım kapanmıştı. Şarjı bitti sanırım.
"şarjım bitmiş, ne dedi sana?"
"hastane olayını anlattı"
Kafamı ona çevirdim
"o nasıl biliyormuş? Nasıl öğrenmiş?"
"baban yani üvey baban aramış olayı anlatmış, birdaha karşımıza çıkmasın ve DNA testi pozitif çıkmış, gerçek ailen numaranı almış ama sana ulaşamamışkar, biyolojik baban aramış üvey babanı oda aras babayı aramıl oda beni aradı, biyolojik ailen seninle konuşmak istiyormuş."
"söyle Aras babaya ben istemiyorum yeni aile, benim bir ailem var o da çukur, oradaki çocuklar bana aile oluyor yeni bir aileye gerek yok."
"Aras baba da böyle demiş, ama biyolojik baban eyer bizimle gelmesse polisle gider alırız demiş"
"gelsin alsınlar göreyim" dedim sıranın altından yavaşça çıkıp merdivenleri indim. Lavaboya girip elimi yüzümü yıkadım ve sınıfa döndüm sınıf boştu pirize telefonunu taktım.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın
YOU ARE READING
Suna'm
ChickLitKılasik karışan bebekler hikayesi. Suna, gittiğin kolejde burslu okuyan bir öğrenciyidi. Gerçek ailesi diye bildiği insanlar aslında gerçek ailesi deyildi. Hastanede karıştığını okulu bir virüsü yüzünden karantinaya alınırken öğrenirse ne olur?
