Hej wszystkim.
Jest to dla mnie coś nowego i zaskakującego nawet dla samej siebie, ale chciałam was poinformować o czymś, co mnie spotkało. W zasadzie co spotkało nas, jeśli jeszcze tu jesteście czy wracacie do "Zyskując nadzieję" z jakimś większym sentymentem.
Bowiem dostałam propozycję wydania "Zyskując nadzieję". Skorzystam z niej.
Zostawiłam tutaj tylko trzy pierwsze rozdziały. Łamie mi to nieco serce. Wasza obecność tutaj, przede wszystkim wasze komentarze i wiadomości były i są czymś, co zawsze czytałam, czasem odpisywałam. Były dla mnie otuchą do tego, by robić, to, co robiłam, dalej. Wiem, że teraz czeka mnie pewnie coś o wiele większego, jednak nasza społeczność tutaj, na Wattpadzie, zawsze będzie w moim serduszku jako pierwsza i najcenniejsza. :D
To wy kształtowaliście to opowiadanie wraz ze mną, komplementowaliście, krytykowaliście (konstruktywnie oczywiście), chociażby Deana i jego wybory czy naszą ślamazarną Joss, dawaliście znaka, co zmienić (że motor to nie to samo co motocykl :p). To tutaj wylewałam poprzez opowiadanie swoją złość czy radość. To tutaj nie mówiąc o swojej prawdziwej tożsamości tym bardziej mogłam być sobą i w nietypowy sposób otwierać się przed Wami. "Zyskując nadzieję", mimo że jest moim pierwszym opowiadaniem, zaczęłam je pisać, jak miałam 17 lat (bądź 16 hm) i zawiera mnóstwo niedociągnięć, przez które nigdy nie byłam tak chętna, by z własnej chęci szukać wydawnictwa, jest dla mnie takim oczkiem. Mam do niego największy sentyment i wydając je będę tak o nim myśleć. Że wydam coś z mojej młodości, naiwności, niepewności, jaką wtedy miałam i którą za pewne wciąż posiadam. Że jak będę wracać myślą do "Zyskując nadzieję" to od razu przypomnę sobie Wattpada, a przede wszystkim Was, bo to tutaj wszystko się zaczęło ;). (Z niektórymi z Was pisałam nawet prywatnie czy od wielu z was czerpałam więcej, niż Wam się w sumie wydaje.)
A więc szczerze Wam za tę wattpadową przygodę dziękuję. Każdemu z Was. Tym pierwszym z Was. Jak i tym ostatnim. Piękna przygoda, która właśnie dostała szansę na jej ciąg dalszy.
CZYTASZ
Zyskując nadzieję (wydana)
Romance"-Myślę o tym, jak bardzo chciałbym cię pieprzyć i...- otwieram buzię, nie dowierzając jego słowom i momentalnie łapię za klamkę drzwi. Dean jednak, trzyma mnie za nadgarstek. - Mogłaś być pierwsza, kruszynko.- szczerzy się w uśmiechu. Kozioł." Dzie...
